Of het nu in de speeltuin, op een verjaardag of bij de opvang is, moeder Kelsea Giroux snapt niet dat volwassenen in de buurt van haar kinderen komen als ze grieperig zijn. ‘Blijf gewoon weg!’, schrijft ze op Scary Mommy.
Lees verder onder de advertentie
‘Ook niet als je ‘een klein hoestje’ hebt’
‘Het interesseert me niet wie je bent, hoeveel je van mijn kinderen houdt of hoe graag je ze wilt knuffelen’, vervolgt Kelsea. ‘Kom gewoon niet in de buurt. Ook niet als je ‘maar een klein hoestje‘ hebt.’ En ben je uitgenodigd op de verjaardag van één van haar kinderen? Ook dan wilt ze liever dat je thuisblijft. ‘Er komt altijd wel een volgende keer. Er zijn genoeg mogelijkheden om tijd door te brengen met mijn kinderen, dus alsjeblieft: blijf weg, wat de situatie ook mag zijn.’
Kelsea vraagt dit naar eigen zeggen niet om een asshole te zijn, ze vraagt dit omdat ze haar kinderen wilt beschermen tegen de griep. ‘Misschien ben je nu boos, maar dat maakt me niet uit. Ik weet dat er overal bacteriën zijn, maar het gaat me om respect. Als we plannen hebben, geef dan een seintje als jij of je kind ziek is. Dan kan ik zelf bepalen of ik m’n kind blootstel aan een snotterende peuter.’
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.