“Het is nu echt klaar”, vertelt Amelia aan Kek Mama.
Het is november 2021 als Amelia aan Kek Mama vertelt dat zij en haar man nog één embryo in de vriezer hebben liggen: nog één kans om hun allergrootste droom te verwezenlijken en hun zoon Reyan (9) een broertje of zusje te geven. Amelia: “Ik had mijn lichaam een paar maanden rust gegund en voelde in maart 2022 dat ik er weer klaar voor was.” Toch laat de officiële allerlaatste terugplaatsing vervelend genoeg nog drie maanden op zich wachten, want tijdens de eerste kunstmatig ingezette cyclus blijkt er toch natuurlijk een ei te groeien. Hierdoor is de cyclus rommelig en is het niet de meest ideale situatie voor een terugplaatsing. In de tweede natuurlijke cyclus blijkt ze onverwachts een te vroege eisprong te hebben gehad, waardoor ze weer wordt gecanceld. “Na maanden rust zaten we in één klap weer in die rollercoaster. Dit was voor ons opnieuw het bewijs dat je niets kunt plannen. En zo moesten we weer een maand wachten.”
Eind mei is het eindelijk zover: de allerlaatste embryo van het stel wordt teruggeplaatst en twee spannende wachtweken beginnen. “Die waren echt killing”, geeft Amelia toe. “Helemaal doordat de hormonen die ik moest gebruiken die dezelfde bijwerkingen gaven als de eerste zwangerschapssymptomen. Pijnlijke borsten, opvliegers, je niet lekker voelen; het was continu een soort mind fuck.” Na twee weken heeft Amelia begin juni een afspraak in het ziekenhuis voor een zwangerschapstest via het bloed, maar omdat ze ook fysiek bewijs in handen wil hebben, rijdt ze na de bloedafname meteen naar de supermarkt voor een reguliere zwangerschapstest. “Die uitslag was meteen duidelijk: het plusje bleef uit en het was een duidelijke min. Ik wist toen gelijk: nu is het klaar. Niet veel later volgde het verlossende telefoontje van de verpleegkundige en bevestigde ook zij dat ik niet zwanger was.”
“Die middag heb ik alleen maar gehuild”, vertelt Amelia. “En nog steeds kan ik bij bepaalde triggers in tranen uitbarsten; het is een rouwproces. We hebben tijdens het traject natuurlijk met veel teleurstellingen te maken gehad, maar als het zo definitief is en er na 3,5 jaar keihard strijden geen wonderbaby in je armen ligt, dan is dat heel pijnlijk.” Mede hierdoor plannen Amelia en Stanley pas in augustus een afsluitend gesprek met het ziekenhuis in. “Dat was niet gemakkelijk, maar ook fijn om het op die manier af te sluiten en een bedankje te geven aan het team van zorgprofessionals die ons altijd fijn hebben geholpen.”
Bij vrijwel elk ziekenhuisbezoek maakte Amelia een liftselfie. Zo ook bij het eindgesprek in het ziekenhuis toen haar zoontje Reyan mee was.
Ondanks de verdrietige momenten kan Amelia nog steeds heel blij worden van succesverhalen van andere (secundaire) wensmoeders. “Deze verhalen hebben mij altijd hoop gegeven. En omdat ik zelf een kind heb en weet wat voor wonder het is om zwanger te zijn en een gezond kindje te krijgen, gun ik ze dat ook enorm.” Amelia vervolgt: “De acceptatie dat er geen tweede kindje komt, is er. Dit maakt het niet minder verdrietig, maar het geeft ook rust. We hoeven niet meer naar het ziekenhuis, de onzekerheid is weg en we kunnen als gezin weer vooruit kijken. We willen vooral mooie herinneringen maken en in de toekomst wellicht verhuizen. Tijdens het traject stonden dit soort plannen on hold, omdat je toch rekening houdt met een eventuele zwangerschap.” Daarbij vindt Amelia het belangrijk om dankbaar te blijven voor wat ze wel heeft. “We hebben een kindje; dat neem ik nooit voor lief. Uiteraard hadden we Reyan graag een broertje of zusje willen geven, maar ik zie ook dat hij niet alleen is: hij heeft veel liefdevolle neefjes, nichtjes en vriendjes om zich heen. En ik? Ik heb dankzij dit intensieve traject persoonlijk een enorme groei doorgemaakt, veel over mezelf geleerd en nieuwe vriendinnen gemaakt. Dat is ook zoveel waard.” Op Instagram vertelt Amelia openhartig over haar traject en het taboe rondom ongewenste (secundaire) kinderloosheid. Wil je haar volgen? Klik dan hier. Van 6 t/m 12 november 2023 is het de Europese Week van de Vruchtbaarheid. Dit jaar wordt deze themaweek voor de achtste keer georganiseerd. Als officiële partner van Fertility Europe, de initiatiefnemer van de European Fertility Week, geeft Freya – dé vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen – hier in Nederland invulling aan.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Jij hebt geen reden nodig om je kind te verwennen met het nieuwste van het nieuwste. Herkenbaar? Moeders met deze sterrenbeelden shoppen wel heel veel voor hun kinderen.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Sophia (30) zich af: hoe maak ik mijn schoonmoeder bewust dat mijn dochters twee verschillende kinderen zijn en niet van dezelfde cadeautjes houden?
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.
Lisa van den Akker (34) is moeder van vier kinderen én hoofdredacteur van Kek Mama. Regelmatig schrijft ze een column over haar avonturen en gedachtes als moeder van een gezellig, maar ook chaotisch gezin.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
