In de nieuwste aflevering van Thuis Op De Thee Bij Romé doet Jennifer van Ooijen, de hoogzwangere vriendin van volkszanger Mart Hoogkamer, een boekje open over haar verdrietige ervaringen met miskramen. Terwijl ze nu uitkijkt naar de komst van haar eerste kindje, bleek dit helaas niet altijd vanzelfsprekend.
Lees verder onder de advertentie
Jennifer vertelt over de vurige kinderwens van haar en Mart Hoogkamer en de zware momenten die ze samen hebben doorstaan. Ze herinnert zich dat haar eerste zwangerschap ‘een beetje onverwachts’ kwam: “Ik was helemaal overrompeld. Toen ik het Mart vertelde, was hij onwijs blij. Hij wilde echt dolgraag papa worden,” vertelt ze in de podcast.
Maar de vreugde sloeg om toen het ruim twee jaar geleden voor de eerste keer misging. “Ik wilde natuurlijk heel graag weer zwanger worden en Mart wilde dat ook heel graag.” Na drie of vier maanden werd Jennifer weer zwanger. “Dan denk je: ‘Dit zal wel goed gaan’. Na de eerste echo zagen we dat het hartje klopte. Toen ging ik naar de vervolgecho en bleek het hartje gestopt. Dan stort weer even je hele wereld in”, zegt Jennifer.
Nu is Jennifer opnieuw (hoog)zwanger. Afgelopen zomer deelde het koppel het babynieuws met een hartverwarmende video op Instagram. Onder de post schreef het stel: “When Dreams Come True..”. Een maand later onthulden Jennifer en Mart het geslacht van hun eerste kindje. De tortelduifjes moeten nog héél even geduld hebben: in januari hopen de ouders to be hun dochtertje te mogen verwelkomen.
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Er zijn van die momenten waarop je denkt: ‘Ik kan dit niet alleen’. De was wacht, het eten moet nog op tafel en je peuter huilt alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben we Kim Feenstra.