De vijf maanden oude Noah is zo’n baby die iedereen onmiddellijk doet smelten: vrolijk spartelen en geluidjes makend alsof hij de taal der schattigheid al volledig beheerst. Maar op een dag verandert alles. Hij krijgt plotseling hoge koorts, drinkt slecht en wordt slap.
Lees verder onder de advertentie
Zijn vader Ian twijfelt geen moment en rijdt midden in de nacht naar de spoedpost van het CWZ in Nijmegen. “De dienstdoende huisarts besloot direct een collega uit bed te bellen om een echo te maken en Noah’s buik te controleren”, vertelt Ian. Hoewel er niet meteen iets alarmerends wordt gevonden, gaat Noah toch naar de kinderafdeling. “Een paar dagen later kwam de uitslag: hij bleek het norovirus te hebben.”
Lees verder onder de advertentie
Het norovirus
Noah krijgt sondevoeding, omdat hij zelf nauwelijks drinkt. Ian: “Tegelijkertijd probeerden we hem steeds zelf wat te laten drinken, met wisselend succes. We sliepen naast zijn wiegje, maar konden geen kant op, aangezien hij door het norovirus in quarantaine zat.” In totaal ligt Noah zeven dagen in het ziekenhuis en valt hij 600 gram af. “Ik heb een grote mond, maar als je dan naast dat wiegje zit, naast je jochie dat doodziek is, draag mij maar weg.”
Lees verder onder de advertentie
En toen gebeurde er iets magisch
Net op het moment dat Ian en zijn vriendin er helemaal doorheen zitten, verschijnen er twee CliniClowns bij het raam van de kamer. “Ze hadden lichtjes en een lantaarntje waarmee ze naar binnen keken. Noah is gek op lampjes en lichtjes, dus hij vond het fantastisch om te zien. Dit was echt de perfecte ontspanning voor hem. Het raakte ons diep om te zien hoe Noah genoot van het moment. Toen de clowns de hoek om waren, kon ik mijn verdriet en emotie niet langer verbergen. Het kwam zo hard binnen”, vertelt Ian.
Alsof de CliniClowns niet alleen bij zijn vader wat hebben losgemaakt, maar ook bij Noah, drinkt hij die avond ineens weer een beetje uit zijn fles. En daarna nóg een beetje. “Later trok hij de hele sonde uit zijn neus. In overleg met de verpleging besloten we die er maar even uit te laten en de volgende dag te kijken hoe het ging. De volgende ochtend zat hij bij mij op schoot en trok de fles nog net niet uit mijn handen. Hij dronk ‘m helemaal leeg. Daarna mochten we naar huis. Inmiddels is Noah weer helemaal de oude.”
Lees verder onder de advertentie
Een moment dat ze nooit zullen vergeten
Thuis besluiten Ian en zijn vriendin dat ze iets willen terugdoen voor de CliniClowns. “Want één ding wisten we zeker: dit gunnen we ieder ander die in zo’n moeilijke situatie terechtkomt ook.”
CliniClowns wil er zijn voor alle kinderen in het ziekenhuis, juist nu in deze donkere maanden waarin de avonden in het ziekenhuis extra lang en stil zijn. Voor 23 euro kun jij een bedtijdbezoek mogelijk maken. Hier vind je meer informatie.
Dit artikel is geschreven in samenwerking met CliniClowns.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?