Sara van Gorp is moeder van zoons Ko (8) en Toon (3) en hoofdredacteur van Kek Mama.
‘Mama, ik heb een probleempje!’ Toon heeft over z’n potje gepiest en zit er met z’n sokken in. Hij gruwelt, ik maak doodgemoedereerd alles schoon. Is hij eens een keer verkouden, roept hij om de haverklap ‘Snotalarm!’ En na een boterham met appelstroop klinkt het dringend ‘Mamaaaaa, alles plakt!’
Poep, pies, snot of plakhandjes, mij maakt het niet uit. Het enige waar ik echt panisch voor ben, zijn luizen. Als ze op school zijn gesignaleerd, trek ik mijn wapenarsenaal tevoorschijn van vier verschillende kammen (er is altijd weer wat nieuws wat écht beter schijnt te werken). En als ik er één ontwaar kam ik me twee weken lang een nekkramp en lopen we uit voorzorg met een vet hoofd vol lotion.
Luis of geen luis, Ko geeft geen krimp. Maar die heeft weer jarenlang bacterievrees gehad na een lesje op school over ziek worden van zieke mensen die zelf niet weten dat ze ziek zijn. Moest-ie zelf vaak om grinniken. Dronk ik wat uit z’n pakje Fristi/Dubbelfriss/Wicki om overstromingsgevaar te voorkomen (wie die pakjes heeft bedacht, mag bij mij hoogstpersoonlijk elke keer dat m’n auto onderzit, de boel komen poetsen), raakte hij het rietje verder niet meer aan. Proefde ik met zijn lepel of het eten al genoeg was afgekoeld, hoefde hij het al niet meer.
Tot hij op een dag zei: ‘Volgens mij ben ik niet meer bang van bacteriën.’ En terwijl Toon van de vette kussen is, krijg ik van Ko ondanks zijn plotselinge genezing nog steeds steevast zijn kruin aangeboden als ik ’m een kus wil geven. Doe ik het ook voor. Als er geen luizen in zitten.
In Kek Mama 02-2018 lees je het hilarische verhaal van Joan die wel nogal smetvrezerig is. (Eén ding herkende ik wel: sinds ik ooit las hoeveel ellende er in een vaatdoekje zit, gaat-ie na een dag in de was. En sinds ik een microbioloog interviewde, eet ik nooit meer filet americain. Amai.). Het nummer koop je hier.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Rianne (36) houdt van haar schoonouders, maar ze heeft één heel groot nadeel: ze koopt te veel onnodige cadeaus.
Soms komt financiële schade niet door verkeerde keuzes of pure pech, maar door – jawel – je eigen kind. Dat ontdekte Julie (29) toen ze het roze glittertasje van haar 3-jarige peuter opende.
Kerst: het feest van lichtjes, liefde… en chaos. Dat wij moeders alle kerstballen hoog moeten houden wisten we natuurlijk al, maar soms zouden we dat wel even anders willen.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma. Deze keer Linda, die zag hoe een moeder tegen haar zoon stond te schreeuwen op het station.
