Wanneer jouw kind zich ontpopt tot een ware flapuit kun je maar beter wennen aan het schaamrood op je kaken of je mond strategisch dichtplakken.
Petra (45), moeder van drie zoons van 11, 8 en 5: “Ik wil niet beweren dat de Nobelprijs voor goed moederschap naar mij gaat, maar geslagen heb ik mijn kinderen nooit. Ik kan wel flink boos worden en toen Jonathan, mijn oudste, voor de duizendste keer liep te klieren bij het wegbrengen naar school – omdat mijn jongste in de kleuterklas zit, ga ik nog altijd mee – schoot ik behoorlijk uit mijn slof.
Zijn reactie was bizar. Hij hief zijn armen op alsof hij zijn hoofd wilde beschermen en riep met een bang stemmetje: ‘Nee, mama, niet slaan, alsjeblieft…’ Alsof ik hem normaal gesproken op zo’n moment een flinke pets verkoop… Ik zag de andere ouders ook precies dat denken. Dat ik zei ‘maar ik sla helemaal nooit’ geloofden ze vast niet.”
Hanne (39), moeder van een zoon van 9 en een dochter van 5: “Iedereen moet vooral doen waar hij zich goed bij voelt, dat is echt mijn overtuiging. Maar zelf heb ik niet zoveel met tatoeages. Zeker niet als ze een complete rug of een heel ledemaat bedekken. Ik probeer mijn mening niet te veel aan mijn kinderen te laten blijken, maar kennelijk was ik daar afgelopen zomer op de camping niet helemaal in geslaagd. Terwijl we in de rij stonden bij de bakker, wees mijn dochter naar de man en vrouw voor ons. ‘Kijk mam, allemaal van die plakplaatjes voor asocialen.’ En ja, het waren Nederlanders.”
Rianne (29), moeder van een dochter van 7: “‘Heb je weer patat gegeten?’ begroette mijn dochter vorige week mijn nogal corpulente schoonzus. Zij begreep het niet en schudde haar hoofd. ‘Nee, hoezo?’ Ik was te laat met ingrijpen en kon niet voorkomen dat mijn dochter zei: ‘Mijn moeder zegt dat dikke mensen te veel patat eten. En jij bent veel te dik.’ De verjaardag werd een lange zit.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
