Beeld: Getty Images
Toen haar zoon als peuter zijn handen niet kon thuishouden, zat Colleen Dilthey Thomas met de handen in het haar. Maar uiteindelijk vond ze dé oplossing.
Gênant en frustrerend, noemt Colleen het feit dat haar jongste zoon als peuter te pas en te onpas andere gezinsleden sloeg. ‘Ik voelde me een mislukking als ouder’, zegt ze. ‘Want hij deed het alleen thuis. Op school of bij zijn neefjes en nichtjes hield hij zijn handen thuis, alsof hij wist dat hij er daar niet mee weg kon komen. Maar thuis had hij er geen probleem mee om zijn broers of ons te slaan. Mijn kind liep gewoonweg over me heen, maar anderen vertelden me: ‘Dat is normaal.’ En: ‘Geef het tijd, het is een fase.’’
Toch deed Colleen er alles aan om het slaan te stoppen. ‘Als hij boos dreigde te worden, gaf ik hem een time-out. Dan raakte hij overstuur, maar als hij eenmaal gekalmeerd was, ging ik het gesprek aan. Ik legde uit wat hij verkeerd had gedaan en dat we niet onze handen gebruiken om te communiceren, maar woorden.’
Lees ook:
Zó ga je om met de driftbuien van je peuter >
Het werkte – in elk geval op korte termijn, zegt Colleen. ‘Toen het daarna weer van vooraf aan begon, herhaalde ik dat time-out proces. Ook nam ik bepaalde dingen van ‘m af, zoals een tussendoortje of een verhaaltje voor het slapengaan. Niet leuk, en het ging ook niet van harte, maar het moest.’
Inmiddels gaat het een stuk beter met haar zoon. ‘Tegen andere ouders die met dit probleem kampen, kan ik nu zeggen: geef het inderdaad tijd. Want ja, het wordt écht beter.’
Naast het gesprek aangaan en je kind bepaalde voorrechten onthouden, heeft Colleen nog een tip. ‘Beloon het positieve. Geef je kind een high five als hij woorden gebruikt in een situatie, in plaats van dat hij gaat slaan. En heeft hij de hele dag z’n handen thuisgehouden, geef ‘m dan een extra beloning. Dat is de beste manier om ervoor te zorgen dat hij zich gedraagt zoals je wilt. Je kind wil niets liever dan jouw glimlach zien, dat geeft hem een goed gevoel.’
Bron: Scary Mommy
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
