Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Lees verder onder de advertentie
Ellen (35), moeder van Bent (6), Maurits (4) en Femke (1):
“Tijdens een dag pretpark in de meivakantie met mijn twee oudsten, mijn schoonzus Gaby en haar twee kinderen, was ik de hele tijd hardop kinderhoofdjes aan het tellen. Bij elke attractie, iedere stop opnieuw.
Lees verder onder de advertentie
Elke keer was ik weer opgelucht als ik bij nummer vier was. Vooral omdat onze zoon Maurits een ondernemend kind is. Heel anders dan zijn broer die braaf in mijn buurt blijft, loopt hij vaak weg. Speciaal voor Maurits koop ik ook altijd felgekleurde jasjes, zodat ik hem snel kan herkennen. Deze dag droeg hij een appeltjesgroen jack.
Hoofden tellen
Vlak voor sluitingstijd overlegden we met elkaar met welke attractie we zouden afsluiten. Weer telde ik de kinderen en kwam ik tot mijn schrik slechts tot drie. Dat kon maar één ding betekenen: Maurits was weg! Paniek alom natuurlijk.
Lees verder onder de advertentie
Gaby had wel meteen een idee waar Maurits zou kunnen zijn; ze vermoedde dat hij was gaan kijken bij die ene achtbaan waar we eerder in waren geweest. We renden er naar toe en schrokken ons nogmaals wild toen we een kind in een groen jasje moederziel alleen in een karretje over de baan zagen rijden.
Al met al had er misschien vijf minuten gezeten tussen het moment waarop we Maurits voor het laatst hadden gezien en het moment bij de achtbaan. In die korte tijd was hij dus bij ons weggeglipt, naar de achtbaan gerend én erin gestapt.
Lees verder onder de advertentie
We konden de achtbaan niet stoppen en het ergste was: Maurits had zijn handjes in de lucht. We stonden druk te gebaren dat hij zich moest vasthouden aan de heupstang, maar de kleine waaghals zag ons niet staan. Hij was helemaal in zijn element.
Achteraf blijft het vreemd dat hij langs de beveiliging is gekomen, want hij was niet lang genoeg om er alleen in te mogen. Wellicht omdat het aan het eind van de dag was en er minder goed werd gecontroleerd. Aan het eind van de rit kwam Maurits gelukkig heelhuids naar de uitgang gerend. Ik was zo blij dat het goed was afgelopen, dat ik amper boos op hem kon zijn.”
Lees verder onder de advertentie
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Van de sinds zaterdag vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) ontbreekt nog altijd elk spoor. De politie zet het onderzoek voort en benadrukt dat de zaak topprioriteit heeft. Ook meldt de woordvoerder dat er intensief contact is met de Duitse autoriteiten.
Je peuter leert praten, awww, zo schattig. En al die woorden die ze nog net niet helemaal goed uitspreken, ook al zo schattig. Nou ja, in de meeste gevallen. Soms is ook behoorlijk gênant. En hilarisch. Voor anderen, dan.
Stel je voor: een anticonceptiepil die wél z’n werk doet, maar zónder al die vervelende bijwerkingen waar veel vrouwen normaal gesproken een hele dag chagrijnig van worden. Geen moodswings, geen opgeblazen buik, geen hoofdpijn.
Je tiener komt thuis met een rapport dat op zijn zachtst gezegd ‘ruimte voor groei’ laat zien. De instinctieve reflex van veel ouders? Iets afpakken waar het kind wél om geeft. Dan zullen ze wel moeten, is de gedachte.
Tanja Jess stond deze week stil bij een bijzonder moment: haar dochter Alice is 22 jaar geworden. Op Instagram deelde de actrice een emotionele post over haar oudste kind, die transgender is.