Beeld: Pexels
Iedere editie vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging. Kampeerfanaat Eva is moeder van Jules (6) en samen met Bart.
“Kamperen in Frankrijk is voor ons vaste prik en ook dat jaar stonden we op een heerlijk plekje. De camping was kneuterig, maar op een goede manier. Onze Jules had het fantastisch naar haar zin bij de kidsclub en danste inmiddels elk dansje mee. Zo ook die laatste middag. Na twee weken zon, stokbrood en Franse wijn was het tijd om in te pakken. Zo’n rotklus, waarna je eigenlijk alweer aan vakantie toe bent, zeker als je net iets te veel spullen in een net iets te compacte auto moet laden. Eigen schuld: Ik vond zo’n dakkoffer maar onzin. Tot Barts grote ergernis; de auto werd er niet groter op, de bagage wel. Ik was er vooral trots op hoe ik het onmogelijke tóch voor elkaar kreeg. Een soort Tetris 2.0.
Na twee uur strategisch stapelen en schuiven zat alles erin. Zelfs de klapstoeltjes, die altijd nét niet lekker inklappen. Licht euforisch en zwaar zwetend reden Bart en ik de camping af. Het ene na het andere chanson zongen we mee, zonder tussentijdse verzoekjes voor Baby Shark of Kinderen voor Kinderen. Ook geen ‘Mamaaaa, ik moet plassen!’, ‘Mag ik iets lekkers?’ of ‘Zijn we er al bijna?’ vanaf de achterbank. Het was stil, veel te stil. Toen drong het tot me door: we waren Jules vergeten op te pikken bij de kidsclub! Ik gilde iets onverstaanbaars, gooide de auto in een onmogelijke draai en we scheurden terug. Het waren de langste twintig minuten van mijn leven. De ergste scenario’s schoten door mijn hoofd. Het hielp ook niet mee dat de receptioniste de telefoon niet oppakte. Danste zij ook de Macarena? Maar veel erger: zou Jules in paniek zijn? Had ik haar wel echt op het hart gedrukt dat ze in geval van nood naar de receptie moest? Of had ik dat verzonnen?
Eenmaal terug op de camping troffen we haar keurig wachtend aan, op het stoepje voor de receptie, ijsje in haar hand. ‘Ik dacht al: jullie zijn me zeker vergeten’, zei ze met een flink gevoel voor drama, dat doorwerkte op mijn toch al aanwezige schuldgevoel. We hoorden het de hele terugrit – best een stukkie vanaf de Côte d’Azur – en iedere vakantie daarna. Je begrijpt: Bart kreeg vetorecht op die dakkoffer en ik check voortaan wel zeven keer de achterbank voor vertrek. Wil zeker weten dat ze erin zit – ergens tussen de koelbox en de opblaasflamingo.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Hoe combineer je het ouderschap met een goedlopende carrière? In ‘De ladder op’ interviewen we bekende Nederlandse vrouwen hierover. In deze editie: Loes Daniels (36). Zij en haar partner Roderick zijn trotse ouders van Hugo (2,5) en Lotti (7 maanden).
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
We kennen ze allemaal: die ene vriendin die keer op keer verliefd werd op de verkeerde man. Charmante praatjesmakers, mysterieuze types of gewoon regelrechte bad boys. Volgens de sterren is dat geen toeval: sommige moeders hebben er simpelweg een handje van om steeds weer te vallen op het verkeerde type.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.
Soms gebeurt het opeens: je kind wil een rigoureuze verandering in zijn uiterlijk. Waar je zelf nog denkt aan knipbeurten van een paar centimeter, komt je zoon doodleuk met een ander idee bij de kapper. Het overkwam Sam.
Steeds de Insta van je ex checken helpt niet om over je scheiding heen te komen, dat snapt Renée heus wel. Maar zich verliezen in het partyen op Ibiza lukt haar ook niet. Totdat ze na een toevallige ontmoeting alsnog weet te ontdooien. En hoe.
