Beeld: Canva
Elke week vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging. Dit keer Romy, die haar baby kwijt raakte.
Romy (25), alleenstaande moeder van Yara-Liv (4) en Owen (3): “Yara-Liv was twee maanden oud toen ik op een middag de stad in ging om babyspulletjes te kopen. Na de Hema liep ik naar de H&M. Eenmaal op de kinderafdeling besefte ik ineens dat ik mijn kinderwagen was vergeten. Mijn geheugen was echt een zeef door alle hormonen, maar ik had nooit verwacht dat ik zelfs mijn kind zou kunnen vergeten. De tranen sprongen me in de ogen en ik haastte me terug naar de Hema. Maar hoe ik ook zocht, geen kinderwagen. Ik schoot een medewerkster aan: had zij misschien een blauwe Quinny gezien? Toen ze zei van niet werd ik lijkwit; mijn baby was gestolen!
In paniek rende ik de straat op en zakte midden op het plein in elkaar. Op dat moment fietsten er twee agenten voorbij die bezorgd informeerden of alles goed ging. ‘Nee, ik ben mijn kinderwagen met baby kwijt’, piepte ik. Direct werden er meer agenten opgetrommeld, politieauto’s reden rond in de stad, uitkijkend naar een blauwe kinderwagen met een twee maanden oud meisje.
De politie probeerde mij te kalmeren, maar hoe langer het duurde, des te banger ik werd dat mensen haar hadden meegenomen. Totdat ineens mijn moeder videobelde. Ze zag mij omringd door politie en vroeg wat er aan de hand was. Huilend vertelde ik dat ik Yara kwijt was. Daarop schoot mijn moeder keihard in de lach: ‘Ik belde je juist om te laten weten dat ze goed heeft gedronken en nu heerlijk ligt te slapen!’ Ze draaide het beeld en ik zag mijn baby, in haar eigen bedje, diep in slaap. Door mijn opluchting, schaamte en onzekerheid begon ik nog harder te brullen.
Uiteindelijk namen de agenten me mee naar het politiebureau, waar ik even tot rust kon komen. Daar hebben we er met z’n allen gelukkig om kunnen lachen. Ik kreeg een traumabeer mee voor mijn dochter, ben naar huis gegaan en heb haar die avond niet meer losgelaten. Een week later zijn we samen een bos bloemen op het bureau gaan brengen.”
Brandi maakte ook iets akeligs mee met de kinderwagen. ‘Ik hoorde het akelige geluid van metaal op asfalt, gevolgd door gegil van mijn baby.’ Je leest het hier.
Dit artikel stond eerder in Kek Mama.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Sommige ouders lijken het moeilijk te hebben met één kind, terwijl andere een tweede of derde erbij juist veel pittiger vinden. Hoe werkt dat nou?
Je kind komt naar je toe met een probleem: een lastige schoolopdracht, ruzie met een vriend(in) of gewoon een rotgevoel. Wat doe je dan? De meeste ouders schieten meteen in de helpstand: advies geven, oplossingen bedenken of proberen het probleem op te lossen.
Heb je onlangs een schattig houten kindertafeltje bij Zara gescoord? Let dan even goed op: de modeketen roept het populaire product terug vanwege een veiligheidsrisico.
Je kleine spruit met een rugzak die half zo groot is als z’n lijfje de school zien binnenstappen, is een moment waar je hart van overstroomt. Trots, ontroering, lichte paniek: alles tegelijk. En terwijl jij nog met een brok in je keel bij het hek staat, huppelt je kind vrolijk naar binnen zonder ook maar […]
Voor vrouwen neemt de kans om zwanger te worden na hun 35ste af. Lange tijd werd gedacht dat dit vooral te maken had met de kwaliteit van de eicellen. Maar nieuw onderzoek laat zien dat ook de cellen, zenuwen en bindweefsels rondom de eicellen een belangrijke rol spelen bij het rijpen van de eicellen en […]
Levenslange nieuwsgierigheid begint niet met bijles, maar met hoe jij thuis met je kind omgaat. Deze opvoedgewoontes zorgen er onbewust voor dat je kind enthousiast wordt van leren.
