Romy: ‘Ik werd lijkwit, mijn baby was gestolen!’

kinderwagen Beeld: Canva
Joan Makenbach
Joan Makenbach
Leestijd: 3 minuten

Elke week vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging. Dit keer Romy, die haar baby kwijt raakte.

Lees verder onder de advertentie

Romy (25), alleenstaande moeder van Yara-Liv (4) en Owen (3): “Yara-Liv was twee maanden oud toen ik op een middag de stad in ging om babyspulletjes te kopen. Na de Hema liep ik naar de H&M. Eenmaal op de kinderafdeling besefte ik ineens dat ik mijn kinderwagen was vergeten. Mijn geheugen was echt een zeef door alle hormonen, maar ik had nooit verwacht dat ik zelfs mijn kind zou kunnen vergeten. De tranen sprongen me in de ogen en ik haastte me terug naar de Hema. Maar hoe ik ook zocht, geen kinderwagen. Ik schoot een medewerkster aan: had zij misschien een blauwe Quinny gezien? Toen ze zei van niet werd ik lijkwit; mijn baby was gestolen!

Lees verder onder de advertentie

Gratis MOSZ leren tas

Abonneer voordelig en krijg een gratis MOSZ tas t.w.v. €119,95

Aangeboden door:

Logo Kekmama

In paniek rende ik de straat op en zakte midden op het plein in elkaar. Op dat moment fietsten er twee agenten voorbij die bezorgd informeerden of alles goed ging. ‘Nee, ik ben mijn kinderwagen met baby kwijt’, piepte ik. Direct werden er meer agenten opgetrommeld, politieauto’s reden rond in de stad, uitkijkend naar een blauwe kinderwagen met een twee maanden oud meisje.

Baby kwijt

De politie probeerde mij te kalmeren, maar hoe langer het duurde, des te banger ik werd dat mensen haar hadden meegenomen. Totdat ineens mijn moeder videobelde. Ze zag mij omringd door politie en vroeg wat er aan de hand was. Huilend vertelde ik dat ik Yara kwijt was. Daarop schoot mijn moeder keihard in de lach: ‘Ik belde je juist om te laten weten dat ze goed heeft gedronken en nu heerlijk ligt te slapen!’ Ze draaide het beeld en ik zag mijn baby, in haar eigen bedje, diep in slaap. Door mijn opluchting, schaamte en onzekerheid begon ik nog harder te brullen.

Lees verder onder de advertentie

Uiteindelijk namen de agenten me mee naar het politiebureau, waar ik even tot rust kon komen. Daar hebben we er met z’n allen gelukkig om kunnen lachen. Ik kreeg een traumabeer mee voor mijn dochter, ben naar huis gegaan en heb haar die avond niet meer losgelaten. Een week later zijn we samen een bos bloemen op het bureau gaan brengen.”

Brandi maakte ook iets akeligs mee met de kinderwagen. ‘Ik hoorde het akelige geluid van metaal op asfalt, gevolgd door gegil van mijn baby.’ Je leest het hier.

Dit artikel stond eerder in Kek Mama.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken

Facebook Twitter Whatsapp E-mail