Bron: Unsplash
Elke maandag vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Romy (25), alleenstaande moeder van Yara-Liv (4) en Owen (3):
“Yara-Liv was twee maanden oud toen ik op een middag de stad in ging om babyspulletjes te kopen. Na de Hema liep ik naar de H&M. Eenmaal op de kinderafdeling besefte ik ineens dat ik mijn kinderwagen was vergeten. Mijn geheugen was echt een zeef door alle hormonen, maar ik had nooit verwacht dat ik zelfs mijn kind zou kunnen vergeten. De tranen sprongen me in de ogen en ik haastte me terug naar de Hema. Maar hoe ik ook zocht, geen kinderwagen. Ik schoot een medewerkster aan: had zij misschien een blauwe Quinny gezien? Toen ze zei van niet werd ik lijkwit; mijn baby was gestolen!
In paniek rende ik de straat op en zakte midden op het plein in elkaar. Op dat moment fietsten er twee agenten voorbij die bezorgd informeerden of alles goed ging. ‘Nee, ik ben mijn kinderwagen met baby kwijt’, piepte ik. Direct werden er meer agenten opgetrommeld, politieauto’s reden rond in de stad, uitkijkend naar een blauwe kinderwagen met een twee maanden oud meisje.
De politie probeerde mij te kalmeren, maar hoe langer het duurde, des te banger ik werd dat mensen haar hadden meegenomen. Totdat ineens mijn moeder videobelde. Ze zag mij omringd door politie en vroeg wat er aan de hand was. Huilend vertelde ik dat ik Yara kwijt was. Daarop schoot mijn moeder keihard in de lach: ‘Ik belde je juist om te laten weten dat ze goed heeft gedronken en nu heerlijk ligt te slapen!’ Ze draaide het beeld en ik zag mijn kleine meid, in haar eigen bedje, diep in slaap. Door mijn opluchting, schaamte en onzekerheid begon ik nog harder te brullen.
Uiteindelijk namen de agenten me mee naar het politiebureau, waar ik even tot rust kon komen. Daar hebben we er met z’n allen gelukkig om kunnen lachen. Ik kreeg een traumabeer mee voor mijn dochter, ben naar huis gegaan en heb haar die avond niet meer losgelaten. Een week later zijn we samen een bos bloemen op het bureau gaan brengen.”
Dit artikel stond eerder in Kek Mama.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.