‘Zo loste ik het huiswerkleed van mijn kinderen op’

‘Toen mijn zoon zijn schrift door de kamer gooide, wist ik dat ik mijn tactiek moest veranderen’, schrijft ze op Scary Mommy.
 

Bemoeial

‘Ik bestudeerde altijd ieder werkblad en project dat mijn zoon mee naar huis nam’, vertelt Wendy. ‘Ik vroeg of hij hulp nodig had en keek zijn huiswerk na om er zeker van te zijn dat het perfect was.’ Op de basisschool werkte dat, maar daarna niet meer. ‘Mijn voortdurende betrokkenheid veranderde in zeuren en bemoeienis. Mijn aanwezigheid was allesbehalve bevorderlijk, hij kreeg steeds meer stress van zijn huiswerk.’

Lees ook:
10x hilarische huiswerkantwoorden >

Teveel stress

Op een dag raakt haar zoon zelfs zo gefrustreerd, dat hij zijn schrift door de kamer gooide. Wendy: ‘Hij riep: ‘IK KAN HET NIET’. En toen besloot ik uit wanhoop mijn tactiek volledig te veranderen. ‘Doe het dan niet’, zei ik. ‘Ik dacht: het maakt niet uit of hij z’n huiswerk vanavond wel of niet doet. Als het hem zoveel stress bezorgt, is het het niet waard. En de leraar zal deze ene keer wel door z’n vingers zien.’
 

‘Geef ze zelf verantwoordelijkheid’

Wendy vreesde wel dat haar zoon het vaker zou laten afweten. Maar tot haar verbazing gebeurde het tegenovergestelde. ‘Hij pakte zijn huiswerk uit zichzelf weer op, zonder mijn hulp.’ Een Finse studie laat zien dat teveel ouderlijke inmenging bijna altijd averechts werkt. Laat je het je kind zelf doen, dan heeft hij het gevoel dat hij in zijn vaardigheden en capaciteiten wordt geloofd. Wendy realiseert zich dat ook: ‘Er zijn nog steeds dagen dat ik roep dat mijn zoons hun huiswerk moeten doen. Maar steeds vaker laat ik het los en leg ik de verantwoordelijkheid bij henzelf. Ik zeg dat ik ze help als ze dat willen, maar of en wanneer ze het doen, is aan hen. En dat werkt: met deze aanpak wordt het huiswerk vaker wel dan niet gedaan. Ik moet echt wat meer vertrouwen in mijn kinderen hebben.’