‘Niemand krijgt bij de geboorte een allesomvattende ouderschapshandleiding en gaandeweg lerenwe allemaal. Maar, we moeten het wel even hebben over speelgedrag’, schrijft Lauren Davidson, een gevestigd schrijver en moeder van vier kinderen en een kat.
Lees verder onder de advertentie
Laurens oudste kinderen zijn 9 en 6 en gaan naar een kleine school. Ze kent dus de meeste families van hun vrienden en zet ze daar net zo graag af voor een speelafspraak als dat ze ze bij haar thuis ontvangt, zonder dat de ouders daarbij aanwezig zijn.
Waar ze zich minder prettig bij voelt, is het constant corrigeren van de kleine bezoekers, zo laat ze weten in een blog op Scary Mommy.
Kattenjager
Ze schrijft: ‘Er is niets ernstigs gebeurd, maar er is gedrag geweest waarvan ik niet blij zou zijn als ik mijn kinderen dat bij iemand anders thuis zou zien doen. Ik heb bijvoorbeeld een 5-jarige moeten tegenhouden om mijn peuterdochter op te pakken en rond te slingeren. Een andere 5-jarige moest ik ervan weerhouden onze kat te achtervolgen, nadat ik hem herhaaldelijk had gezegd dat niet te doen, omdat onze kat bijt wanneer hij wordt geprovoceerd. En ik vind nog steeds stukken Lego achter meubels van toen een 7-jarige besloot om verschillende Avengers-schepen door de kamer te lanceren tijdens een nepgevecht (heeft hij enig idee hoe lang het duurt om die dingen te bouwen?). En laten we vooral de keer niet vergeten dat ik een 8-jarige moest vertellen dat ik geen kok ben (hij vroeg of ik zijn eten later kon opwarmen omdat hij videogames wilde spelen tijdens de lunch).’
Helaas voor haar kan Lauren nog uren doorgaan en verhalen delen van kinderen die zich niet gedragen in andermans huis. Zo schrijft ze: ‘Dan was er de keer dat een kind (de eerder genoemde kattenjager) al het speelgoed uit elke bak in mijn woonkamer trok, waaronder verschillende spelletjes met kleine stukjes. Toen zijn moeder hem kwam ophalen en de kamer zag, vertelde ze hem dat hij moest helpen opruimen voordat hij vertrok. Hij zei oké, rende de keuken in, vroeg om een snack om mee te nemen en rende naar buiten. Zonder iets op te ruimen.’
Doorlopende les
De schrijver was benieuwd of dit gedrag deel uitmaakt van een trend van ongemanierde kinderen en belde Tamara Mose, een sociologieprofessor aan het Brooklyn College en auteur van The Playdate: Parents, Children, and the New Expectations of Play. Tamara vertelde haar dat ondanks dat kinderen door de pandemie enige socialisatietijd hebben verloren, het leren van goede manieren hoe dan ook een doorlopende les is: “Ik weet zeker dat er een vertraging is opgetreden in de socialisatie van kinderen, gezien de pandemie, maar ze waren nog steeds aan het socializen, toch? In ieder geval binnen het eigen gezin”, zegt ze.
“Ze kwamen thuis waarschijnlijk met veel meer weg in die twee jaar, en dat vertaalt zich misschien naar het huis van andere mensen, zoals de hele tijd alsjeblieft en bedankt zeggen”, voegt ze er nog aan toe. Ze benadrukt dat we kinderen wat speling moeten geven, omdat we niet echt weten waar ze mee te maken hebben – misschien zijn sommige situaties moeilijker voor ze.
Zelf ervaren
Is dat ook het geval met jouw kind, dan is het nuttig voor de ouder die de speelafspraak organiseert op de hoogte te stellen, net zoals je zou doen als je kind bijvoorbeeld een voedselallergie heeft. “Ouders moeten zich vooral vrij voelen om andere ouders te laten weten dat hun kind de regels negeert als ‘de veiligheid’ een probleem is”, legt Tamara uit.
Lees verder onder de advertentie
“Maar kinderen moeten ook dingen zelf ondervinden en uitzoeken. We moesten vroeger zelf ook leren omgaan met de pestkop in de buurt. We moesten ook leren omgaan met de verlegen jongen in de buurt of de gezellige jongen in de buurt”, merkt ze op. “Iedereen heeft te maken met deze verschillende persoonlijkheden, en de enige manier waarop kinderen leren ermee om te gaan, is door het zelf te ervaren.”
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.Ze iets laten zien, dat lukteMelissa (37): “Ik zou mijn kinderen weleens even wat laten zien. Parmantig stapte ik op de hoogste duikplank van het zwembad en met een […]