Verjaardag vergeten: ‘Het is nu drie jaar geleden, maar ze is er nog kwaad om’
Beeld: Getty Images
Een appje over het hoofd gezien of de papieren verjaardagskalender vergeten om te draaien. Blijkt dat het toch ontzettend moeilijk is: die jaarlijkse verjaardagen onthouden als je op standje uitgeput draait.
Jasper (33), vader van Mikki (9):
“Mikki heeft een ontzettende lieve bso-juf die altijd klaarstaat voor mij, als alleenstaande papa. Ik ben echt zo’n vader die altijd en eeuwig in de file staat of ineens opvang nodig heeft op een andere dag.
Juf Fatima regelt alles en helpt me elke keer uit de brand. Zo’n vrouw verdient haar gewicht in goud, maar zeker een cadeau als ze veertig wordt. Dat appje over haar verjaardag plus het feest dat zou worden gevierd met de kinderen, had ik alleen over het hoofd gezien. Het is dat Mikki het zich nog wel herinnerde. Alleen dan om 8.05 uur, op de dag zelf, vlak voordat zij naar school en ik door naar mijn werk moest. Geen tijd om nog waar dan ook een geschenk te kopen.
Met zorg uitgekozen
Fatima drinkt geen alcohol, anders was ik makkelijk klaar geweest, want wijn heb ik altijd ruim op voorraad. Er zat niets anders op dan in de badkamer- en voorraadkast te gaan zoeken naar iets dat als cadeau kon dienen. Uiteindelijk werd het een ‘me-time’-pakket met een flesje ongeopende badolie (ik hoopte maar dat ze een bad bezat), een tube handcrème (in de verpakking, nog van mijn ex), een doos chocola en een fles verse appelsap (uit het kerstpakket). Leuk cellofaantje en strik eromheen, en klaar. Maar o, wat voelde ik me lullig.”
Lees ook – ‘Mijn partner en ik geven elkaar drie uur per week me-time’ >
Dat komt nooit meer goed
Aimée (31), moeder van James (8) en Maxime (6):
“Mijn man Jefferson zit in het leger en is vaak maanden van huis. Zonder hem zorg ik dat alles hier thuis doorgaat. Een hoop geregel, maar het gaat altijd goed. Tot die ene keer dat ik uitgerekend de verjaardag van mijn schoonmoeder vergat. Het is nu drie jaar geleden, maar ze is er nog kwaad om.
Boos dat de kinderen en ik niet waren langsgekomen en ze geen kaart, zelfs nog geen belletje had gehad. Ook de enorme bos rozen die ik de dag erna met een groot ‘mea culpa’ liet bezorgen, hielp niet. De reden was net zo onnozel als slordig. Ik had verzuimd de verjaardagskalender van mei om te draaien en miste daarom begin juni het roodomrande ‘ma jarig’.”
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
