Beeld: Canva
Verena heeft drie kinderen en een druk gezin, maar ook een diep verlangen naar af en toe een momentje voor zichzelf. Haar vriendin Lisa denkt hier anders over. Ze besloot haar drie kinderen mee te nemen naar het feestje dat eigenlijk alleen voor volwassenen bedoeld was.
Verena: “Ik vind het belangrijk om af en toe lol te maken zonder kinderen. Ik hou zielsveel van mijn kids, maar soms wil ik gewoon een avond zonder omvallende bekers en vette vingertjes op mijn kast. Daarom had ik een etentje georganiseerd. Geen superchique diner, maar wel een avond waarop je je biefstuk kunt snijden zonder een peuter op schoot.
Mijn eigen kinderen had ik naar mijn schoonmoeder gebracht, zodat ik echt even tijd had voor mezelf en mijn vrienden. Toen ging de deurbel. Daar stond Lisa. Met haar man én drie kinderen. ‘We konden echt geen oppas vinden, maar we dachten: ach, jij vindt het vast niet erg!’ zei Lisa lachend. Haar oudste liep meteen naar binnen, gooide zijn schoenen uit en plofte op de bank. De middelste had een half opgegeten lolly in haar hand en de baby kroop vrolijk achter haar aan. Ik stond met mijn mond vol tanden. Dit was niet de bedoeling.
Binnen een paar minuten was de rust verdwenen. De kinderen kletsten, renden rond en maakten overal rommel. Niks dramatisch, maar het was gewoon druk. Niet echt de ontspannen avond waar ik op had gehoopt. Mijn andere vrienden keken me aan. Sommigen leken zich eraan te ergeren, anderen probeerden er maar om te lachen. Dit was toch een etentje voor volwassenen? Ik vond het lastig. Ik wilde Lisa niet kwetsen, maar ik had deze avond niet voor niets zo gepland. Dit voelde niet eerlijk naar mij, maar ook niet naar mijn andere gasten.
Na een tijdje kon ik het niet langer negeren. Ik probeerde vriendelijk te blijven, maar was ook duidelijk: ‘Lisa, ik snap dat het lastig is als je geen oppas hebt, maar dit was echt bedoeld als een avond zonder kinderen. Misschien is het beter als jullie naar huis gaan?’ ze keek me verbaasd aan. Ik wees subtiel naar de kruimels op de tafel, de speelgoedauto die inmiddels onder mijn kast was beland en de sokken (waar kwamen die vandaan?) die in mijn plantenbak lagen. Andere vrienden knikten instemmend. Dit was niet de avond waar zij zich op hadden verheugd. Lisa zuchtte, mompelde iets over ‘niet flexibel genoeg’ en vertrok met haar gezin. Ik liet me op de bank zakken en nam een slok wijn. Dit was niet hoe ik het had gewild, maar ik wist wel dat ik het juiste had gedaan.
Later die avond kreeg ik een bericht van Lisa: ‘Ik snap echt niet waarom je zo moeilijk deed. Volgende keer hoef je ons niet meer uit te nodigen hoor.’ Ik moest er even over nadenken. Was ik te streng geweest? Had ik het anders kunnen doen? Misschien. Maar ik had deze avond nodig. En mijn andere vrienden blijkbaar ook. Soms is het gewoon fijn om even zonder kinderen samen te zijn. Zonder drukte, zonder chaos, zonder ‘Mama, mag ik nog een snoepje?’ Misschien vond Lisa me een slechte vriendin, maar ik heb geen spijt. Soms moet je ook voor jezelf kiezen.”
Ook Anna moest voor zichzelf kiezen toen haar zus haar vroeg op te passen tijdens haar vakantie. Lees haar verhaal hier.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Ava Tamar (34) heeft een driehoeksrelatie met Floris (37) en Becca (26) en een relatie met Amanda (30). Alina (6), de dochter van Floris, en Tamar (1), de zoon van Becca, zijn een belangrijk onderdeel van haar leven. Ava Tamar is intimiteitscoach.
