Een kinderwens kan een relatie maken of breken. Waar de een voelt dat de tijd rijp is om een gezin te stichten, kan de ander er totaal nog niet aan toe zijn. Maar wat als je onvoorwaardelijk van elkaar houdt? Zou je je relatie verbreken voor je kinderwens?
Lees verder onder de advertentie
Vera (33) en Daan (29) bevinden zich in precies zo’n situatie. Na vier jaar samen zijn ze tot een pijnlijk besef gekomen: zij wil nu een kind, hij nog lang niet. En dus zitten ze midden in een break, worstelend met de vraag: is liefde genoeg?
Liefde op het eerste gezicht
Vera: “Toen ik Daan ontmoette, was ik 29. Hij 25. Dat leeftijdsverschil voelde in het begin als iets om even over na te denken. Ik zat in een fase waarin ik me serieus afvroeg met wie ik een toekomst kon opbouwen en wie een potentiële vader voor mijn toekomstige kinderen was. Daan daarentegen was nog volop in de ‘zaterdagnacht-doorhalen-en-zondagochtend-brak-in-bed’-fase. Maar de klik was magisch. Liefde op het eerste gezicht, dat cliché waarvan ik dacht dat het niet bestond. En dus sprong ik erin, met alles wat ik had.
Mijn kinderwens bracht ik al in het prille begin ter sprake. Ik was daar open over. En Daan zei ook eerlijk: ‘Ik wil ooit zeker kinderen, maar nu nog niet.’ Dat vond ik prima. Ik wilde ook niet meteen zwanger raken, eerst samen genieten. We hadden het geweldig, gingen samen op reis, bouwden een leven op. Inmiddels zijn we vier jaar verder.
Lees verder onder de advertentie
Ik ben 33 en ik ben klaar voor de volgende stap: een kindje. Echt klaar. Ik voel het aan alles. Ik wil een gezin. Maar Daan vindt dat hij nog een paar jaar moet wachten. Hij wil zich eerst op zijn carrière richten.
Een gebroken hart
We hebben het er eindeloos over gehad. Tranen, ruzies, gesprekken tot diep in de nacht. Uiteindelijk besloten we een break te nemen. Twee weken zonder elkaar, om na te denken over wat we willen. Over wat belangrijker is: onze liefde of onze individuele dromen.
Mijn hart doet pijn. Want ik hou van hem. Intens. Maar wil ik mijn grootste droom – moeder worden – echt opgeven voor onze liefde? Of ben ik dan over een paar jaar, als ik 36 ben en nog steeds wacht, doodongelukkig?
De dagen zonder hem zijn zwaar. Ik mis hem. Zijn stem, zijn geur, de manier waarop hij altijd zijn hand op mijn been legt als we op de bank zitten. Maar ik mis ook iets anders. Iets dat er nooit is geweest: een kindje. Ons kindje. En dat is precies het probleem.
Wat moet ik doen? Ik weet het niet. Ik hoop dat deze break ons duidelijkheid geeft. Maar diep van binnen ben ik bang dat ik het antwoord eigenlijk al weet. En dat breekt mijn hart. Ga ik echt de liefde van mijn leven laten gaan voor mijn kinderwens?”
Ook Minke zit met een dilemma: haar schoonmoeder gooide de echofoto online voordat ze het zélf had gedeeld. Je leest haar verhaal hier.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
Het huisdier van je kind, hun oogappel, hun grootste liefde. En dan gaat ‘ie dood. Shit happens, maar of je kind hier ooit nog overheen komt, is de vraag.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).