Beeld: Getty images
Suzan en haar vriend Mark hebben nog geen seks gehad sinds ze is bevallen van hun oudste. Markt vraagt er steeds vaker naar, maar het lukt maar niet om het moment te vinden.
Suzan: “Ik kijk naar de kalender en slik. Over een paar weken wordt onze jongste één jaar. En dat betekent dat het ook bijna een jaar geleden is dat Mark en ik voor het laatst seks hebben gehad. Een jaar. Hoe is dat in vredesnaam gebeurd?
Nou ja, eigenlijk weet ik heel goed hoe. Het begon al in de zwangerschap, toen ik me een walvis voelde en mijn hormonen alle kanten opsprongen. Daarna kwam de bevalling, een rollercoaster van emoties en lichamelijk herstel. De nachten waarin ik elk uur wakker werd gemaakt, de eindeloze voedingen, en de constante behoefte van twee kleine mensjes die volledig afhankelijk van me waren.
Mijn dagen zijn gevuld met rennen en regelen. Mark en ik werken allebei fulltime en als ik thuiskom, begint de tweede shift. Luiers verschonen, eten koken, opruimen, de oudste in bad en in bed krijgen, de jongste sussen als hij weer eens niet wil slapen. Tegen de tijd dat alles en iedereen eindelijk rustig is, ben ik volledig leeg. Mijn lichaam voelt moe, uitgewrongen. Het enige wat ik nog wil, is slapen.
Maar slapen, echt diep slapen, is een luxe geworden. Onze jongste wordt nog regelmatig wakker, en omdat ik borstvoeding geef, ben ik degene die eruit gaat. Mark slaapt door. Soms draai ik me in bed naar hem toe en zie ik zijn gezicht ontspannen liggen, diep in slaap, en dan voel ik een steek van frustratie. Niet omdat ik hem iets kwalijk neem – nou ja, misschien een beetje – maar omdat ik snak naar die rust.
‘Wanneer gaan we weer eens tijd voor elkaar maken in bed?’ vraagt hij soms, met een mengeling van verlangen en verwijt in zijn stem. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Mijn hoofd zit vol met boodschappenlijstjes, deadlines en werkmails en slaaptekort. Mijn lijf voelt niet als van mijzelf. Mijn borsten zijn niet langer iets sensueels, maar melkfabrieken. Mijn buik is zachter, mijn heupen breder, en ik voel me mijlenver verwijderd van de vrouw die ik ooit was.
Ik snap hem. Echt. Hij mist mij, mist ons. Maar tegelijkertijd mis ík mezelf ook. En hoe meer hij erover klaagt, hoe meer druk ik voel. Alsof seks nog een taak op mijn eindeloze to-do lijst is geworden. En toch… soms mis ik het ook. Niet per se de daad zelf, maar het gevoel van intimiteit, van verbondenheid. Vroeger lagen we nog weleens tegen elkaar aan op de bank, gaven we elkaar een speelse kus in de keuken, raakten we elkaar zomaar aan. Nu zijn we vooral ouders, collega’s in een huishouden dat nooit stil staat.
Maar het initiatief nemen? Dat doet Mark ook niet. Hij zegt dat hij mij niet wil opdringen, dat hij niet de man wil zijn die blijft aandringen. Maar ondertussen blijft het onderwerp als een schaduw boven ons hangen. Soms denk ik: als hij me gewoon zou zoenen, me vast zou pakken zonder dat het meteen ergens naartoe ‘moet’, zou ik me misschien minder afgesloten voelen. Maar het gebeurt niet. We wachten op elkaar.
De eerste verjaardag van onze jongste komt dichterbij. En misschien is dat ook een symbolisch moment. Misschien is het tijd om weer een klein beetje ruimte te maken voor ons, voor mij. Niet met druk, niet met schuldgevoel, maar met zachtheid.”
Diana was na haar bevalling haar seksdrive ook volledig kwijt, maar vond het uiteindelijk weer terug. Hoe? Je leest het hier.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
