Beeld: Shutterstock
Als ouder kan je niet wachten tot je kind gaat kruipen, zitten en lopen. Toch moet je volgens blogger Amber Leventry niet teveel waarde hechten aan die mijlpalen. ‘Ik schepte er over op, maar dat was onterecht.’
Het eerste kind van Amber was snel, in alle opzichten. ‘Haar eerste tand kwam na drie maanden door en toen ze zes maanden was, trok ze zich al vanuit zithouding omhoog. Met negen maanden liep ze zelfstandig’, zegt ze.
Amber was apetrots op haar dochter. ‘Ik was behoorlijk zelfvoldaan over haar prestaties. Mijn baby was duidelijk superieur aan andere baby’s. Bovendien was ik ervan overtuigd dat mijn dochter goed moest scoren op de lijst van mijlpalen, om te laten zien dat ik een goede ouder was en dat zij zich ontwikkelde als een gezond, normaal kind.’
Pas later ging Amber inzien dat ieder kind zich op zijn eigen tempo ontwikkelt. ‘Mijn andere kinderen gingen pas lopen toen ze één jaar oud waren. Daar maakte ik me meteen zorgen over.’
Lees ook:
‘Dit is de meest onderschatte mijlpaal van het ouderschap’ >
Ze realiseerde zich uiteindelijk dat het oké is als een kind alle mijlpalen pas later bereikt. ‘Sommige kinderen kruipen nooit, of doen dat op een manier die niet als ‘normaal’ wordt beschouwd. Maar dat betekent niet dat die kinderen niet gezond of normaal zijn. Net als wanneer je kind worstelt met de fijne motoriek of langzaam is in zijn cognitieve ontwikkeling. Dat wil niet zeggen dat er iets mis is met hem.’
Amber noemt een onderzoek waaruit blijkt dat kinderen die alles vroeg kunnen, niet per se slimmer zijn. ‘Volgens een studie van het Swiss National Science Foundation zijn alle kinderen gelijk zodra ze naar school gaan – of ze nou al met zes maanden konden kruipen, lopen, of nog helemaal niets van dit alles konden.’
Het is volgens Amber makkelijk om als ouder verstrikt te raken in de mijlpalen die je kind ‘moet’ behalen. ‘Die lijken ons gerust te stellen: ons kind doet het goed. Maar laten we er vooral geen wedstrijd van maken. Elk kind is anders en het komt echt wel goed met hem. En maak je je zorgen, neem dan contact op met een kinderarts. Die zal je waarschijnlijk geruststellen en je het advies geven om er wat relaxter in te staan.’
En het advies dat Amber zelf geeft? ‘Probeer niet zo opschepperig te zijn, zoals ik was.’
Nog meer persoonlijke verhalen lezen?
Neem nu een abonnement en profiteer van een geweldige aanbieding: 8 nummers én een Studio Noos-tas voor maar € 49,95!
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Juf Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
