Beeld: Shutterstock
Serap (32), moeder van Aykan (3) en Elvan (1), beviel negen weken te vroeg tijdens haar babymoon in Spanje. ‘We hadden nog niet eens een babykamer.’
“Ik was dertig weken zwanger van onze oudste zoon toen mijn man en ik op het vliegtuig stapten naar Spanje. Een babymoon: onze laatste kans om nog héél even samen te genieten van vakantie. De verloskundige gaf me groen licht, niets wees erop dat vliegen slecht zou zijn voor de baby. Eenmaal op onze bestemming lukte het me niet te aarden. Ik voelde me rusteloos, kon niet genieten van de zon, het zwembad of zelfs maar onze luxe hotelkamer.
Drie dagen na onze aankomst kreeg ik buikpijn. Niets aan de hand, oordeelde de arts in het plaatselijke ziekenhuis, het waren vast oefenweeën. Maar die nacht hield ik het niet meer van de pijn. Mijn man hielp me in de auto en alle verkeerslimieten negerend belandden we op de eerste hulp. Daar bleek ik acht centimeter ontsluiting te hebben; er was geen weg meer terug. In een krakkemikkig ziekenhuisbed beviel ik, negen weken te vroeg, van onze eerste zoon. We hadden nog niet eens een babykamer.
Lees ook – De bevalling opwekken: wanneer en hoe gebeurt dat? >
Gelukkig konden we meteen vervoerd worden naar een groot ziekenhuis met uitgebreide neonatologie-afdeling. Daar was Aykan in goede handen. Mijn man cancelde onze retourvlucht en reed wekenlang op en neer tussen de Airbnb die hij had weten te vinden om ons lange verblijf betaalbaar te houden en het ziekenhuis. Eerst alleen, en toen ik uit het ziekenhuis werd ontslagen, samen. Vrienden maakten ondertussen de babykamer af, voor het moment dat Aykan sterk genoeg zou zijn om naar Nederland te worden vervoerd. Ook een paspoort voor hem regelen bleek nog een hele klus. Na zeven weken mochten we eindelijk naar huis. We krijgen weleens te maken met discriminerende opmerkingen. Daar moeten we, als in Nederland geboren en getogen Turken, hard om lachen. Want de enige allochtoon bij ons thuis, zeggen we dan, is onze kleine Spanjaard.” Dit artikel staat in Kek Mama 01-2021. Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Steeds meer kinderen hebben een overvol schema, van sport en muziek tot kunst. Waar vroeger één naschoolse activiteit genoeg was, is nu bijna elke vrije minuut ingevuld. Experts spreken van FOMO-parenting.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
