Serap (32), moeder van Aykan (3) en Elvan (1), beviel negen weken te vroeg tijdens haar babymoon in Spanje. ‘We hadden nog niet eens een babykamer.’
Lees verder onder de advertentie
“Ik was dertig weken zwanger van onze oudste zoon toen mijn man en ik op het vliegtuig stapten naar Spanje. Een babymoon: onze laatste kans om nog héél even samen te genieten van vakantie. De verloskundige gaf me groen licht, niets wees erop dat vliegen slecht zou zijn voor de baby. Eenmaal op onze bestemming lukte het me niet te aarden. Ik voelde me rusteloos, kon niet genieten van de zon, het zwembad of zelfs maar onze luxe hotelkamer.
Lees verder onder de advertentie
Geen weg terug
Drie dagen na onze aankomst kreeg ik buikpijn. Niets aan de hand, oordeelde de arts in het plaatselijke ziekenhuis, het waren vast oefenweeën. Maar die nacht hield ik het niet meer van de pijn. Mijn man hielp me in de auto en alle verkeerslimieten negerend belandden we op de eerste hulp. Daar bleek ik acht centimeter ontsluiting te hebben; er was geen weg meer terug. In een krakkemikkig ziekenhuisbed beviel ik, negen weken te vroeg, van onze eerste zoon. We hadden nog niet eens een babykamer.
Gelukkig konden we meteen vervoerd worden naar een groot ziekenhuis met uitgebreide neonatologie-afdeling. Daar was Aykan in goede handen. Mijn man cancelde onze retourvlucht en reed wekenlang op en neer tussen de Airbnb die hij had weten te vinden om ons lange verblijf betaalbaar te houden en het ziekenhuis. Eerst alleen, en toen ik uit het ziekenhuis werd ontslagen, samen.
Vrienden maakten ondertussen de babykamer af, voor het moment dat Aykan sterk genoeg zou zijn om naar Nederland te worden vervoerd. Ook een paspoort voor hem regelen bleek nog een hele klus. Na zeven weken mochten we eindelijk naar huis. We krijgen weleens te maken met discriminerende opmerkingen. Daar moeten we, als in Nederland geboren en getogen Turken, hard om lachen. Want de enige allochtoon bij ons thuis, zeggen we dan, is onze kleine Spanjaard.”
Dit artikel staat in Kek Mama 01-2021.Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.
Iedere moeder kent ‘m: die ene vader op het schoolplein die áltijd een grap paraat heeft, met iedereen een praatje maakt en stiekem misschien bijna een beetje té charmant is. Is het toeval? Nee hoor, de sterren hebben er een handje in.