Beeld: Getty Images
Moederinstinct is een superkracht. Zo voelde Faye (35) het aan toen er iets goed mis was met haar dochtertje.
Faye (35): “Het was een typische donderdag voor ons. Ik had mijn dochtertje Yara (3) die ochtend naar de kinderopvang gebracht en was zelf aan het werk gegaan. Ik werk als virtual assistent en doe veel vanuit huis. Tijdens mijn werk check ik vaak de app van de opvang, zodat ik kan zien wat mijn dochtertje allemaal doet. Er was die ochtend al een leuk fotootje binnengekomen en ik had gezien dat ze haar boterhammen goed gegeten had. Ook al gaat ze al 2,5 jaar naar de kinderopvang, ik vind het nog altijd geruststellend om vrolijke foto’s en positieve berichten te ontvangen.
Het was half 3 ’s middags toen ik plotseling een onheilspellend gevoel kreeg. Ik was een nieuwsbrief aan het typen voor een klant, maar kon mijn zin niet afmaken. Het was echt alsof iemand mijn keel dichtkneep. Ik moest gelijk aan Yara denken. Er was iets met haar, ik wist het gewoon. Normaal gesproken ben ik niet iemand die uit het niets de opvang belt. Ze drukken me vaak op het hart dat ik altijd mag bellen als ik me zorgen maak, bijvoorbeeld als Yara erg moet huilen bij het wegbrengen, maar daar maakte ik nooit gebruik van. Ik wil niet overkomen als een overbezorgde moeder. Nu had ik eigenlijk geen enkele aanleiding om te bellen, maar deed ik het toch. Mijn gevoel was zo sterk, ik móést wel.
Toen ik de leidster van Yara’s groep aan de lijn kreeg, hoorde ik gelijk dat mijn gevoel juist was. “Ik wilde jou net bellen”, zei ze. Haar stem klonk paniekerig. “Yara is gevallen.” “Ik kom eraan”, zei ik, zonder te vragen of dat nodig was. Ik wíst dat het nodig was. Gelukkig werkte ik die dag vanuit huis en was ik binnen vijf minuten te plaatse. Voor de ingang stond een ambulance.
Yara bleek tijdens het buitenspelen zo hard met haar hoofd op de stenen te zijn gevallen, dat ze enkele seconden bewusteloos is geweest. Door die klap liep ze een hersenschudding op. Gelukkig heeft ze er verder geen schade aan overgehouden. Nadat ze door de artsen was gecheckt, nam ik haar mee naar huis en ben ik dagenlang geen seconde van haar zijde geweken. Nog steeds ben ik onder de indruk van mijn eigen moedergevoel. Ik heb ook nog een oudere zoon, maar nog nooit eerder heb ik zo’n ontzettend sterk gevoel ervaren. Ik wist gewoon dat er iets mis was met mijn kind. Ik heb er niks mee kunnen voorkomen, maar het voelt wel ontzettend krachtig om over zo’n superpower te beschikken. Ik durf er nu op te vertrouwen dat ik het aanvoel als er iets niet goed zit.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
