Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Charlotte (28) is single moeder van Elyza (3) en Vince (1,5).
“Hoe ik het ooit zou moeten redden zonder mijn moeder, geen idee. Als fulltime werkende, single moeder is haar dagelijkse aanwezigheid in ons leven goud waard. Ik was drie maanden zwanger van mijn jongste toen de vader van mijn kinderen besloot dat het vaderschap toch niets voor hem was, en verdween uit ons leven. Ik kon niet anders dan alle zeilen bijzetten en gelukkig was daar mijn moeder, die in hetzelfde flatgebouw woont als ik. Ze is er als we opstaan, en wanneer de kinderen naar bed moeten. Doordeweeks past ze drie dagen op. Het kan dan ook bijna niet anders dat ze ook wat te zeggen heeft over de opvoeding.
In de basis zijn we het meestal eens, en ze zou nooit gekke dingen doen zonder eerst met mij te overleggen. Maar één ding dringt niet tot haar door: ik vind het vervelend als mijn kinderen herkenbaar op social media verschijnen. Een simpele wens om te honoreren, zou je zeggen, maar toch zie ik minstens eens per week wel een story op Instagram of een Facebook-bericht met mijn kinderen in ornaat in beeld. Ze is een trotste oma, en door de intensiteit van haar contact met mijn kinderen snap ik dat ze ook een beetje als de hare voelen.
“Hoe vaak ik haar keer op keer blijf vragen geen herkenbare foto’s meer te posten; ze zegt ja en vertikt het vervolgens”
Lees verder onder de advertentie
Ik denk dat ze impact van social media en internet ook niet helemaal begrijpt. Maar hoe vaak ik die ook herhaal, en ik haar keer op keer blijf vragen geen herkenbare foto’s meer te posten; ze zegt ja en vertikt het vervolgens. Ik wil dit niet op de spits drijven, maar vind het echt belangrijk dat ze hiermee stopt. Hoe pak ik dit aan?”
Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Mariët (34) zich af of het online verlanglijstje voor haar dochter eigenlijk wel zin heeft.