Kim Kötter met op links een normale luier en rechts een luier voor prematuren
Elk jaar worden wereldwijd 1 op de 10 baby’s te vroeg geboren. Op 17 november, Wereld Prematurendag, staan we extra stil bij de impact van vroeggeboorte. Als ambassadeur van het Wilhelmina Kinderziekenhuis ziet Kim Kötter op de afdeling neonatologie met eigen ogen hoe belangrijk de zorg voor premature kindjes is.
Ook op Wereld Prematurendag is Kim te vinden op de afdeling neonatologie in het WKZ.
“Ik wil natuurlijk aandacht vragen voor vroeggeboorte, maar ik ben ook aanwezig om ouders van premature baby’s een luisterend oor te bieden als zij daar behoefte aan hebben. Het krijgen van een prematuur kindje is enorm heftig en heeft meer impact dan je denkt. Je komt als ouder in een achtbaan terecht en je emoties gaan alle kanten op. Juist daarom is het goed dat Wereld Prematurendag bestaat, óók voor ouders die wat langer geleden een prematuur kindje hadden. Dat je baby eenmaal thuis is, betekent niet altijd dat je geen zorgenkindje meer hebt. Door je verhaal kwijt te kunnen en ervaringen uit te wisselen, kun je het beter een plekje geven.”
“Ik ben daar regelmatig, maar het blijft moeilijk. Als het misgaat, kan ik daar ‘s nachts niet van slapen. Dan hoor ik de piepjes van de apparatuur nog in mijn hoofd. Ik moet altijd even bijkomen als ik op de afdeling neonatologie ben geweest. Dat geldt natuurlijk ook voor het zorgpersoneel, die soms met een maatschappelijk werker moeten praten om alles een plekje te geven. De baby’s, die vaak maandenlang op zo’n afdeling liggen, zijn een onderdeel van hun leven. Als zij dan bijvoorbeeld een hart- of herseninfarct krijgen, is dat enorm heftig. Het is een dun lijntje tussen leven en dood. Maar het is zulk belangrijk werk. Ik kan me wel voorstellen dat als ik dit werk niet zou doen, ik daar zou werken.”
Lees ook: Dagboek van een premature mama: ‘Sorry meisje, dat ik je niet kon beschermen’
“Ik stond voor de klas toen het gebeurde en ben met gillende sirenes naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis gebracht. In het begin had ik niet door hoe ernstig het was, het was mijn eerste kind, ik had geen idee. Pas toen ik een rondleiding kreeg op de afdeling neonatologie, dacht ik: wow, ik wil écht niet dat mijn baby nu al komt. Ik wist ineens wat er mis kon gaan. Jaap was net in Amerika geland en kreeg te horen: als je je kind geboren wil zien worden, moet je nú het vliegtuig instappen. In de uren dat we geen contact hadden, dacht hij: misschien ben ik wel vader geworden of gaat het helemaal mis. Dat was heftig. Uiteindelijk moest ik tot 38 weken zwangerschap rust houden. Gelukkig was ik onderdeel van een test met thuisapparatuur, waardoor ik niet steeds in het ziekenhuis lag. Achteraf denk je pas: jeetje, wat heb ik allemaal meegemaakt? Maar op dat moment is het enige doel om je kind gezond mee naar huis te nemen.”
“Veel mensen op de afdeling neonatologie hebben al kinderen. Het is soms ver rijden naar het ziekenhuis, en dan moeten ze ook nog hun gezin thuis achterlaten. Met de couveuse camera’s kun je ook vanuit huis zien hoe het met je baby gaat. Dat is ook belangrijk voor het op gang brengen van borstvoeding en om broertjes en zusjes, die niet altijd mogen komen kijken, erbij te betrekken. Het zorgpersoneel kan de camera’s medisch inzetten, bijvoorbeeld om te zien of een kindje pijn heeft of wakker is. Slaap is namelijk heel belangrijk voor de hersenontwikkeling van premature kindjes. Daarom worden zij alleen verzorgd als ze wakker zijn. Ik hoop echt dat we volgend jaar de eerste camera’s kunnen bestellen, voor de ouders én het zorgpersoneel.” Om deze slimme couveuse camera’s te realiseren, komen Pampers en het Wilhelmina Kinderziekenhuis samen in actie. Voor elke maandbox Pampers luiers en luierbroekjes die je t/m 27 november bij Bol.com bestelt, doet Pampers een schenking aan prematurenzorg. Een deel van de opbrengst gaat naar het couveusedagboek van neonatologie-patiëntenvereniging Care4Neo, waarin ouders en verpleegkundigen ervaringen en tips kunnen uitwisselen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
