Kim Kötter met op links een normale luier en rechts een luier voor prematuren
Elk jaar worden wereldwijd 1 op de 10 baby’s te vroeg geboren. Op 17 november, Wereld Prematurendag, staan we extra stil bij de impact van vroeggeboorte. Als ambassadeur van het Wilhelmina Kinderziekenhuis ziet Kim Kötter op de afdeling neonatologie met eigen ogen hoe belangrijk de zorg voor premature kindjes is.
Ook op Wereld Prematurendag is Kim te vinden op de afdeling neonatologie in het WKZ.
“Ik wil natuurlijk aandacht vragen voor vroeggeboorte, maar ik ben ook aanwezig om ouders van premature baby’s een luisterend oor te bieden als zij daar behoefte aan hebben. Het krijgen van een prematuur kindje is enorm heftig en heeft meer impact dan je denkt. Je komt als ouder in een achtbaan terecht en je emoties gaan alle kanten op. Juist daarom is het goed dat Wereld Prematurendag bestaat, óók voor ouders die wat langer geleden een prematuur kindje hadden. Dat je baby eenmaal thuis is, betekent niet altijd dat je geen zorgenkindje meer hebt. Door je verhaal kwijt te kunnen en ervaringen uit te wisselen, kun je het beter een plekje geven.”
“Ik ben daar regelmatig, maar het blijft moeilijk. Als het misgaat, kan ik daar ‘s nachts niet van slapen. Dan hoor ik de piepjes van de apparatuur nog in mijn hoofd. Ik moet altijd even bijkomen als ik op de afdeling neonatologie ben geweest. Dat geldt natuurlijk ook voor het zorgpersoneel, die soms met een maatschappelijk werker moeten praten om alles een plekje te geven. De baby’s, die vaak maandenlang op zo’n afdeling liggen, zijn een onderdeel van hun leven. Als zij dan bijvoorbeeld een hart- of herseninfarct krijgen, is dat enorm heftig. Het is een dun lijntje tussen leven en dood. Maar het is zulk belangrijk werk. Ik kan me wel voorstellen dat als ik dit werk niet zou doen, ik daar zou werken.”
Lees ook: Dagboek van een premature mama: ‘Sorry meisje, dat ik je niet kon beschermen’
“Ik stond voor de klas toen het gebeurde en ben met gillende sirenes naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis gebracht. In het begin had ik niet door hoe ernstig het was, het was mijn eerste kind, ik had geen idee. Pas toen ik een rondleiding kreeg op de afdeling neonatologie, dacht ik: wow, ik wil écht niet dat mijn baby nu al komt. Ik wist ineens wat er mis kon gaan. Jaap was net in Amerika geland en kreeg te horen: als je je kind geboren wil zien worden, moet je nú het vliegtuig instappen. In de uren dat we geen contact hadden, dacht hij: misschien ben ik wel vader geworden of gaat het helemaal mis. Dat was heftig. Uiteindelijk moest ik tot 38 weken zwangerschap rust houden. Gelukkig was ik onderdeel van een test met thuisapparatuur, waardoor ik niet steeds in het ziekenhuis lag. Achteraf denk je pas: jeetje, wat heb ik allemaal meegemaakt? Maar op dat moment is het enige doel om je kind gezond mee naar huis te nemen.”
“Veel mensen op de afdeling neonatologie hebben al kinderen. Het is soms ver rijden naar het ziekenhuis, en dan moeten ze ook nog hun gezin thuis achterlaten. Met de couveuse camera’s kun je ook vanuit huis zien hoe het met je baby gaat. Dat is ook belangrijk voor het op gang brengen van borstvoeding en om broertjes en zusjes, die niet altijd mogen komen kijken, erbij te betrekken. Het zorgpersoneel kan de camera’s medisch inzetten, bijvoorbeeld om te zien of een kindje pijn heeft of wakker is. Slaap is namelijk heel belangrijk voor de hersenontwikkeling van premature kindjes. Daarom worden zij alleen verzorgd als ze wakker zijn. Ik hoop echt dat we volgend jaar de eerste camera’s kunnen bestellen, voor de ouders én het zorgpersoneel.” Om deze slimme couveuse camera’s te realiseren, komen Pampers en het Wilhelmina Kinderziekenhuis samen in actie. Voor elke maandbox Pampers luiers en luierbroekjes die je t/m 27 november bij Bol.com bestelt, doet Pampers een schenking aan prematurenzorg. Een deel van de opbrengst gaat naar het couveusedagboek van neonatologie-patiëntenvereniging Care4Neo, waarin ouders en verpleegkundigen ervaringen en tips kunnen uitwisselen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…
