Beeld: Getty Images
Een van de leukste mom duties? Shoppen! Dat vindt Elisa (32) ook. Alleen is het de laatste tijd wat ingewikkelder geworden sinds haar zoontje niets meer van de babyafdeling past. Dinosaurussen, superhelden en tractoren: alles moet groot, felgekleurd en vooral niet wat mama leuk vindt.
Elisa: “Toen ik in verwachting was, had ik maar één echte wens: als het kindje maar gezond is. Die standaardzin die we allemaal gebruiken om niet te hoeven toegeven dat we stiekem natuurlijk wel een lichte voorkeur hebben voor het geslacht. In mijn geval hoopte ik op een jongetje. Geen idee waarom, maar het leek me gewoon leuk.
Ik besloot de verrassing erin te houden – geen gender reveal party met knalblauwe taart of roze rook. Gewoon lekker ouderwets wachten tot het moment suprême. En nee, ik had niet per se plannen voor een ‘genderneutrale’ opvoeding, maar mijn smaak is wel, laten we zeggen, vrij neutraal. De babykamer was gevuld met rotan mandjes, macramé plantenhangers, en een prachtige grijsblauwe muur. En de kleertjes? Beige, bruintinten, wit, zachtgroen en af en toe een subtiel blauw. Zo schattig allemaal, ik wist echt niet waar ik moest beginnen. Mijn hormonen draaiden overuren in alle babywinkels. Dat zachte stofje! Die kleine slofjes! Niet te doen.
Lees ook – Moeders met deze sterrenbeelden zijn het vaakst een ‘sad beige mom’
Met 38 weken kwam ons prachtige kereltje ter wereld. Ik was in de zevende hemel. De tijd vloog voorbij en ineens stond ik daar, twee jaar later, op de peuterafdeling. En laat ik je vertellen, ik had nooit verwacht dat deze afdeling me zo ver weg zou brengen van mijn levensechte rotan- en macramé-Pinterestbord. Want waar ik eerst nog niet kon kiezen tussen die schattige kleertjes en het lieve speelgoed, ben ik nu verwelkomd in een wereld vol dinosaurussen.
Dinos. Overal. Echt, ik kan geen pyjama, trui of zelfs regenlaars vinden zonder een schreeuwerige T-rex erop. En als het geen dinosaurus is, dan is het wel een superheld, een tractor of een brandweerauto. Subtiel? Vergeet het maar. De enige kleurenopties die je hebt zijn felgroen, knalblauw of dat dubieuze fluorgeel.
En dan kijk ik naar de meisjesafdeling en daar is het een walhalla. Zachte regenbogen, schattige fruitsoorten, unicorns in de meest lieve, pastelkleurige tinten. Waarom, vraag ik me af, zijn al die lieve dingen alleen voor meisjes? Waarom kan mijn zoon geen pyjama met teddybeertjes, paddenstoelen of misschien een eekhoorn dragen zonder dat hij eruitziet alsof hij klaar is voor de frontlinie van de Jurassic Park-oorlog?
Als er eindelijk eens iets leuks tussen zit voor jongens – een trui zonder dinos, – betaal je meteen de hoofdprijs.
Dus hier sta ik, vol verwondering hoe snel je van een zorgvuldig ontworpen babykamer en neutrale kleertjes in een beige-oase kan gaan naar een kind dat alleen nog maar een pyjama kan dragen waar een T-rex op schreeuwt. Ik ga door met mijn zoektocht naar een beetje balans in de wereld van felgekleurde truien, dinos en brandweermannen. Wie weet vind ik ooit die perfecte pyjama met teddybeertjes… voor een normale prijs.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
