Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Sylvia (40) is moeder van Malou (17). Ze woont samen met Marlon (36).
“Mijn eerste zwangerschap was niet gepland. Een ongelukje na een wilde nacht en de vader maakte het direct duidelijk: hij was niet van plan een aandeel te nemen in de opvoeding. Betalen zou hij wel, en daarmee was voor mij de kous af.
Malou en ik leefden als een soort Gillmore Girls, dolgelukkig met z’n tweeën en meer dan misschien goed is als vriendinnen, in plaats van moeder en dochter. Natuurlijk had ik weleens een scharrel, maar nooit iets serieus. Malou kreeg er in elk geval nooit iets van mee. Tot Marlon vier jaar geleden onbedoeld bleef plakken. Wat een avontuurtje had moeten zijn, bleek vrijwel direct meer: we wilden niet meer zonder elkaar. Pas na een jaar stelde ik hem voor aan Malou. Die ontving hem met open armen, en sinds anderhalf jaar wonen we samen. Alles is pais en vree, maar één onderwerp durven we niet aan te kaarten bij mijn dochter: onze kinderwens.
Lees ook – ‘Mijn vriend wil dolgraag vader worden, maar ik twijfel over een tweede leg’ >
Hoewel ik denk dat Malou het enig zou vinden, een broertje of zusje, voel ik me schuldig onder de wetenschap dat een baby de gezinsdynamiek totaal zal veranderen. Altijd draaide alles om Malou, ook toen Marlon al bij ons woonde. Het was zij en ik, en niemand anders. Een baby ís iemand anders. Het voelt daardoor alsof ik voor een ander kies, en mijn dochter deels afwijs door het onderwerp alleen al bespreekbaar te maken.
“Het voelt alsof ik voor een ander kies, en mijn dochter deels afwijs”
Ze is al zeventien, en zelfstandig. Voor hetzelfde geld woont ze niet eens meer thuis als de baby geboren wordt – mits een zwangerschap ons gegeven is, want ik ben de jongste niet meer. Toch twijfel ik: is een tweede leg – of alleen al het denken daaraan – egoïstisch naar mijn dochter?” Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
Voor de schoolfoto kleed je je kind natuurlijk aan in de mooiste kleren. Haartjes leuk. Snoeten goed gepoetst. Hopen dat er geen gaten zijn gevallen in het gezicht of gebit. Nou ja, dit geldt vooral voor moeders. Vaders houden er vaak toch net een andere standaard op na.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
