Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Claudia (39) woont samen met Pjotr (38) en heeft twee kinderen uit een eerdere relatie: Daan (7) en Luuk (6).
“Luuk was een lijmbaby. Nooit aan beginnen natuurlijk, geen baby kan een gebroken relatie redden. En zo scheidde ik van mijn ex-man vóór Luuk een peuter was, en ploeterde me het grootste deel van de tijd alleen door het moederschap.
Daan was vijf toen hij begon met voetballen bij de mini-F’jes. Pjotr was zijn trainer. Niet dat Pjotr zelf kinderen had; na een ernstige knieblessure was het zijn manier om toch betrokken te blijven bij zijn favoriete sport. Bovendien was hij dol op kinderen. Die zaten er alleen voor hem niet in, dacht hij: hij was al jaren single. Het was liefde op het eerste gezicht. De lucht leek geladen met elektriciteit, toen ik Daan de eerste training aan hem overdroeg. De tweede training verliep hetzelfde, en nog voor de derde samenkomst had ik een appje van hem te pakken: het was misschien wat brutaal, maar had ik komende zaterdag misschien zin om wat te drinken na de wedstrijd? De kinderen konden uiteraard mee. We zijn nooit meer uit elkaar gegaan.
Lees ook ‘Ik wil dolgraag nog een baby, maar mijn man wil absoluut geen derde kind’ >
Eén probleem: hoe dol Pjotr ook is op mijn kinderen, zijn vurigste wens is een kind van hemzelf. Ik ben bijna veertig en mijn kinderwens voelt afgerond. Ik begrijp zijn wens als geen ander, maar twijfel; ik ben de jongste niet meer. Wat als het kindje niet gezond is? Of zwanger worden niet meer lukt? Bovendien: de meeste relaties na een scheiding mislukken. Dan zit ik straks met twéé omgangsregelingen. En hoe verkoop ik aan mijn kinderen dat ze om het weekend naar hun vader moeten, terwijl hun nieuwe broertje of zusje altijd thuisblijft? Pjotr begrijpt mijn bezwaren, maar houdt vast aan het enige argument dat alles van tafel zou moeten vegen: we houden van elkaar. Dat is toch de beste basis voor een baby? Ondertussen tikt de klok door. Wat moet ik doen?” Meer afleveringen van het dilemma? Elke week komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
Soms gebeurt er iets in een gezin dat zo onvoorstelbaar is, dat het voor altijd in je hart gegrift blijft. Voor de familie Blom uit Een Huis Vol is dat het verlies van hun dochtertje Miriam.