Zangeres en the Voice-finaliste Jennie Lena (38) wil best een nieuwe liefde in haar leven. Eentje die echt voor haar en Charlie (3) gaat.
Jennie zingt al haar hele leven, maar Nederland leerde haar pas echt kennen toen ze dit jaar de finale van The Voice of Holland haalde. Nu werkt ze in Los Angeles aan een album, gaat ze binnenkort naar New York voor een reeks concerten en dan is ze ook nog moeder van driejarige Charlie. “Mijn ex Mark en ik doen het echt samen als co-ouders. Toen ik zwanger werd nam ik me voor: wat er ook tussen haar vader en mij speelt, ik ga mijn kind daar nooit mee lastigvallen. Ik wil dat ze relaxed opgroeit en weet dat het goed zit tussen papa en mama.
Ik weet nog dat mijn ouders bijna gingen scheiden toen ik een jaar of tien was. Dat was zo onveilig, soms voel ik dat nog.” Jennie en Mark vinden het niet moeilijk goed contact te hebben. “Het was niet dat we elkaar iets hadden aangedaan, dat een van ons een jarenlange affaire had of zo, het was gewoon op. Hij was degene die de stekker eruit trok. Dat vond ik heavy. Zeker met zo’n jong kind – Charlie was anderhalf. Ik had het wel langer vol willen houden, terwijl ik eigenlijk ook wel wist dat het niet langer ging. Mark en ik waren uit elkaar gegroeid. Als je een kind krijgt, wordt alle shit uitvergroot. Waar we vroeger nog romantisch bij een glas wijn over het leven zaten te filosoferen, stonden we nu de boodschappenlijst aan elkaar door te blèren.”
Wereldschokkend vond ze het, een kind krijgen. Het overviel haar. “De eerste maanden na Charlies geboorte stond ik vooral in de survivalmodus.” Lachend: “Ik was zo kwaad op mijn vriendinnen, dacht: waarom hebben jullie me niks verteld? Die helse nachten! Het was zo heftig. De eerste drie weken wilde ik haar per se zelf voeden, maar dat lukte niet. Toen dacht ik: dan ga ik kolven en geef ik haar de melk in een flesje, maar met dat apparaat opzetten en schoonmaken was je al een halfuur verder en dan moest de melk nog komen. En Charlie was nog zo klein dat ze na elke vijf slokken in slaap viel. Ik was twee uur bezig met één voeding. En dan moest ze twee uur later alweer drinken. Ik was helemaal van het padje af op een gegeven moment. Raakte zo gestrest dat ik spontaan geen melk meer produceerde. En daar kreeg ik nog meer stress van. Dat ik echt dacht: aaaaaarrrrggg. Pas toen de man van het consultatiebureau zei dat borstvoeding wel leuk moest blijven, durfde ik het op te geven. Mijn vriend riep meteen: ‘Ik ga nu Nutrilon kopen.’ Ik was blij, jongen. Borstvoeding zal heel gezond zijn, dat geloof ik best, maar aan de andere kant: hoe gezond is het als de moeder helemaal kapot gaat?”
Vorige week zag Jennie een foto die twee jaar geleden is gemaakt tijdens een uitje met de familie. Haar vader staat erop. En Mark. “Twee heel belangrijke mensen die uit mijn leven zijn verdwenen. Mijn vader is weggevallen door de dood, Mark en ik zijn uit elkaar. Wat kan er in zo’n korte tijd veel veranderen. Hij woont nu samen met zijn nieuwe vriendin. Hij is een top-ex, heel coöperatief en verantwoordelijk. Een lieve man, maar het mocht helaas niet zo zijn.”
Het hele interview lees je in Kek Mama 13.
Lees hier alle BN’er interviews.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
