Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Lees verder onder de advertentie
‘Dan plannen we de keizersnede op 1 april,’ zei de gynaecoloog zonder blikken of blozen. ‘Je maakt een grapje,’ snuif ik lachend. Ze kijkt me aan, licht geïrriteerd. Haar gespannen schouders verraden dat ik haar kostbare tijd aan het verdoen ben. ‘Dat is precies de goede datum waarop we je dochter gezond ter wereld willen laten komen en een OK beschikbaar is.’
Lees verder onder de advertentie
Bam. De eerste momguilt is een feit.
‘Maar,’ stamelde ik, ‘kan het niet een dagje eerder of later? Ik wil gewoon liever niet dat mijn kind haar hele leven grapjes moet aanhoren op of over haar verjaardag!’ Ik voelde mijn oermoederkracht in werking treden. Na vijf vruchtbaarheidsbehandelingen met geplande seks, spermadonaties op onmogelijke kantoortijden en rigide terugplaatsingen vond ik dat ik deze laatste strijd ook nog wel kon voeren.
1 april
De gynaecoloog zuchtte hoorbaar, schoof haar leesbril terug op haar neus, keek naar haar scherm en zei kort: ’31 maart om zeven uur melden’. ‘Prima!’ riep ik resoluut. En voor mijn part voerde ze de keizersnede uit in de ziekenhuiskantine, als mijn kind maar niet op één april geboren werd.
En je verzint het niet, maar mijn tweede IVF-kind had óók één april als geplande datum. De gynaecoloog in kwestie was dit keer iets empathischer en samen kwamen we uit op 27 maart. Ietsje eerder, maar dat kon wel. En zo geschiedde.
Overigens moet je eind maart niet te veel van mij verwachten, want dan heb ik cupcake-stress voor twee verjaardagen. Maar ondanks dat ben ik tot op de dag van vandaag toch heel blij met deze twee data. Van de week was ik op een verjaardag van een driejarige die eigenlijk op eerste kerstdag jarig is. Achter de schermen werd er wat lacherig over gedaan, maar ik begrijp die ouders honderd procent. Well done. Lekker ieder jaar zo doen.
Lees verder onder de advertentie
Maakbaar
Ik heb een vriendin die op 5 december jarig is. Ze vertelde dat ze als kind altijd ziek werd op de vierde, de spanning voor haar verjaardag én Sinterklaas was gewoon te veel. En dan mijn 76-jarige vader, geboren op 28 december. Zelfs nu nog worstelt hij met die datum. Zijn standaardzin als hij de familie uitnodigt: ‘Alleen als het uitkomt hoor, ik snap het als jullie geen zin hebben in weer een avond eten!’ Moraal van het verhaal: er zijn echt data waarop het gewoon minder leuk is om jarig te zijn. En ik vind dat we daar als ouders rekening mee moeten houden. De wereld is hartstikke maakbaar, en als het aan mij ligt, dus ook de verjaardagskalender…
Lees verder onder de advertentie
Meer lezen van Patricia? Hier vind je haar andere columns.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Elke generatie moeders denkt stiekem dat zij het echt anders doet dan de vorige. En dat klopt ook best. Waar oma nog geloofde in “niet lullen maar poetsen”, en onze eigen ouders ineens álles gingen overanalyseren, blijken Gen Z-ouders hun eigen route te kiezen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.