Jessica Watson bracht haar oudste kinderen altijd probleemloos naar school, maar haar jongste dochter? Dat was een ander verhaal.
Lees verder onder de advertentie
‘Al vanaf haar geboorte zat ze aan me vastgelijmd’, schrijft ze op Momtastic. ‘Ik kon haar nooit aan iemand overhandigen zonder dat ze in tranen uitbarstte.’ En dat is altijd gebleven: waar Jessica was, was haar dochter – anders werd ze hysterisch.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik wist het niet meer’
‘Daarom kon ik me niet voorstellen dat ze het naar haar zin zou hebben op school’, vervolgt Jessica. ‘Dus toen de kleuterschool (pre-school in Amerika – red.) dichterbij kwam, wist ik niet wat ik moest doen. Haar broers en zussen bracht ik zonder problemen: ze liepen zo naar binnen en keken nooit achterom, maar toen ik naar dit kind keek, wist ik het gewoon niet meer.’
Toch probeerde Jessica het, eerst twee uurtjes in de week. ‘Mensen vertelden me dat ze twee dagen zou huilen en het daarna wel over zou zijn. Maar ik hoorde ook verhalen van kinderen die de eerste drie maanden van de kleuterschool huilden. En daar begon de twijfel, want zo kon ik haar niet achterlaten.’ Daarom besloot de moeder haar dochter thuis te houden, tot ze zélf klaar voor school zou zijn.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik ben trots op mezelf’
‘Ouders denken vast dat ik gek ben’, zegt ze. ‘Zij vinden dat ik haar had moeten laten huilen en dat ik ál mijn kinderen naar school had moeten sturen, zoals de meeste mensen in deze samenleving. Maar als ik terugkijk, ben ik trots op mezelf. Mijn gevoel vertelde me wat goed was voor mijn dochter en ik volgde mijn instinct. Nu, een paar jaar na de kleuterschool, heeft ze geen moeite meer om los van mij te zijn. Maar dat gebeurde in háár tempo.’
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.
Er zijn van die momenten waarop je denkt: ‘Ik kan dit niet alleen’. De was wacht, het eten moet nog op tafel en je peuter huilt alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben we Kim Feenstra.
Je zwangerschap mogen aankondigen is voor velen een leuk en memorabel moment. Voor Inge is het ook zeker memorabel, maar niet op de positieve manier die ze gehoopt had. Het moment dat ze de echo liet zien, staat in haar geheugen gegrift.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.