Beeld: privé
Rosemarijn den Boer (28) werkt als inkoper op de schoenenafdeling van Wehkamp. Samen met vriend Nick (31) heeft ze twee zoons: Charlie (1,5) en Louie (3 maanden).
“In ons huis hebben we een aparte kledingkamer. Daarin is één kast van Nick, de andere drie zijn van mij. Ernaast staan nog stapels dozen met schoenen en kleding die ik amper draag, maar ik kan het niet over m’n hart verkrijgen om ze weg te gooien. Ik ben al van jongs af aan gek op kleding. Vroeger struinde ik met mijn kleedgeld iedere winkel in de stad af – waar verkopen ze het állerleukste?
Mijn stijl is een mix van comfortabel en chic: flared broeken met prints en een gekleurde trui of een zwart colbertje en sneakers. Ik vind het overdreven om mezelf een fashionista te noemen, maar iedereen verwacht wel dat ik er altijd leuk uitzie. Ik zorg dus standaard voor een mooie outfit en bijpassende accessoires, al ga ik gerust in een baggy trui en zonder make up naar de bakker. Sinds corona – en zeker met een peuter en een baby – ben ik soms te lui voor de volle look.
Na de geslachtsecho van Charlie zei ik tegen mijn moeder: ‘Een jongen, dat gaat me geld schelen!’ Maar al snel bleek er qua jongenskleding net zoveel leuks te vinden als voor meiden en ben ik aardig losgegaan. Louie kon handig alle kleding van z’n broer overnemen, maar je snapt dat ook zijn kledingkast inmiddels vol ligt met nieuwe pakjes. Ik kijk er nu al naar uit om de jongens in dezelfde outfits te steken als ze wat ouder zijn. Wat heet: er hangen al meerdere sets klaar.
“Het grappige is dat ik zelf ook vaak iets aanheb dat met ze matcht”
Het grappige is dat ik zelf ook vaak iets aanheb dat met ze matcht. Laatst kwam ik beneden in een groene trui met tijgerprintlegging en dacht: verrek, ik heb Louie een beige broek aangetrokken met groene trui. De jongens dragen kleding die stoer en lief tegelijk is. Een zwarte col met beige trui, of een geruit jasje met bijpassende muts en Chelsea boots. Charlie heeft een stuk of vier jassen per seizoen en meerdere schoenen – zo klopt zijn outfit altijd.
Lees ook – ‘Ik had het al helemaal bedacht: mijn kinderen zouden dít nooit doen’ >
Nog even en ze gaan zelf bepalen wat ze aantrekken. Dat is natuurlijk prima, maar als het een Pokémonoutfit wordt met lichtgevende sneakers ga ik toch ingrijpen. Ha, dat zeg ik nu. Grote kans dat ik straks denk: joh, lekker laten gaan. Nick heeft die nonchalance sowieso al. Als hij Charlie heeft aangekleed en ik hem vervolgens iets anders aantrek omdat ik dat beter vind staan, geeft ie geen kik. Al is dat misschien ook omdat hij weet dat een discussie toch weinig zin heeft.”
Dit portret staat in Kek Mama 05-2022.
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Janna en haar gezin gingen voor het eerst met de auto op vakantie. Wat goed begon, eindigde helaas moe, hongerig en stinkend naar kots...
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Maxime Meiland en haar man Leroy hebben twee dochters: Claire en Vivé. Terwijl Claire al een tijd op de basisschool zit, maakt Vivé zich juist op voor haar eigen start na de zomer. Voor Maxime is dat een emotioneel moment.
Terwijl Louisa en haar man aan de borrel zitten met de buren, krijgt haar zoon een vervelend ongeluk tijdens het spelen.
Speelafspraakjes zijn meestal onschuldig. Een uurtje ravotten, wat drinken en een koekje erbij. Soms blijft het gezellig, soms moeten ze ineens naar huis omdat iemand moe of chagrijnig is. Maar je verwacht nooit dat je kind tijdens zo’n middag een Tikkie van honderden euro’s meeneemt.
