Beeld: Getty Images
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Sanja (31) woont samen met Nico (32) en is moeder van Noah (5) en David (3).
“Toen ik voor het eerst zwanger raakte, hadden mijn twee beste vriendinnen al kinderen. Heerlijk vond ik dat, want daardoor kon ik met al mijn vragen en onzekerheden bij ze terecht. Ik kon het zo gek niet bedenken, of ze hadden het weleens meegemaakt met hun baby’s. De gebroken nachten. Tepelkloven. Spuitluiers en huildagen.
Voor onze babyuitzet hoefde ik alleen het hoognodige aan te schaffen; vanaf mijn zwangerschapsaankondiging sleepten mijn vriendinnen alles aan wat ze over hadden. Vooral mijn langste vriendin, Roos, kon er wat van. Mijn eerste bezoek aan de verloskundige was amper achter de rug, toen ze de toekomstige babykamer al had vol gezet met haar oude babybadje, wipstoel en bakken kleertjes. Fijn, want Nico en ik hebben het niet heel breed.
Lees ook
‘Deze gadgets zijn onmisbaar met een baby in huis’ >
Inmiddels zijn we twee kinderen rijker en ziet ons huis eruit zoals dat van een gemiddeld gezin met jonge kinderen. De woonkamer is overgenomen door speelgoed in primaire kleuren, de schuur staat bomvol fietsen en steppen en de wasmand puilt structureel uit. Er kan geen Playmobil of rolschaats meer bij.
Toch houdt de vrijgevigheid van Roos niet op. Elke keer wanneer we elkaar zien – minstens twee keer per maand – stopt ze de jongens wel wat toe. Een oude trui. Een buitenspeelbroek. Haar jongens zijn er toch te groot voor, zegt ze dan. Alleen, de meeste van die kledingstukken trek ik mijn kinderen nooit aan. Omdat ze al te afgedragen zijn. Of simpelweg mijn smaak niet. Én omdat ze al zo ongelooflijk veel kleren hebben.
Ik heb al een paar keer geprobeerd aan te geven dat ze echt niet elke keer met spullen voor de jongens hoeft aan te komen. Dat ons huis uit zijn voegen barst. ‘Weet je dat de kledingbank mensen met weinig middelen heel graag helpt met dit soort spullen?’, opperde ik al eens. Maar het is gericht aan dovemansoren. Ze vraagt het zelfs na: ‘Heeft Noah dat ene vest eigenlijk weleens aan?’ Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen te zeggen dat het al die tijd in een prop achterin de kast ligt, verdrukt door de overige stapels overtollige kleding. Roos moet écht een andere bestemming vinden voor haar spullen, maar hoe zeg ik dat zonder haar te kwetsen?”
Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Juf Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
De wil is er, de outfit ook, maar soms komt de gedroomde versie van je fitte zelf toch niet helemaal overeen met de werkelijkheid.
