Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (10) en Róman (8). Op Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven.
Het gaat natuurlijk niet lang meer duren, maar de jongens denken nog steeds dat hun moeder alles kan. Laatst wilde ik een jurk pakken, ik opende de deur van onze kledingkast en pardoes had ik het metershoge zware geval in mijn handen. “Mam!” riep Miró. “Jij bent echt té sterk!” Ik probeerde hem te vertellen dat er iets mis wat met de scharnieren, maar hij schudde zijn hoofd. “Jij kent gewoon je eigen krachten niet.”
Nu ken ik die wel, maar mijn zwaktes ook. Hoewel. Daar vergis ik me soms in. Zo ging ik eens tijdens een vakantie kijken naar mensen die aan een trapeze hingen. Of ik het ook wilde proberen, vroeg één van de circusartiesten. Sure! Ik beklom de eindeloze ladder naar boven tot ik op een klein plateautje stond. De trapeze werd naar me toe geslingerd. Ik hield mijn handen in de lucht, en toen… niets. Geen sprong. Geen beweging überhaupt. Plotseling wist ik het. Ik barst van de hoogtevrees. Dat was ik in mijn enthousiasme even vergeten.
Lees ook
11x kindvriendelijke wintersportgebieden >
Vorig jaar waren we op wintersportvakantie in Zweden. Nu kun je daar skiën, op een slee achter honden glijden, sneeuwballen gooien. Maar je kunt er ook sneeuwscooteren. “Wat tof!” riep ik nog toen we op een sneeuwvlakte luisterden naar de instructies van een vriendelijke kabouterachtige jongen met baard. Daar was het gas. Daar de rem. En racen maar. “Joe!” highfivede ik.
Tot ik op het gevaarte zat, alle anderen een dot gas gaven en schaterend door de bossen scheurden en ik me plotseling realiseerde: “Shit. Ik ben doodsbang op alles wat een motor heeft.” Van een gemotoriseerde step krijg ik al de kriebels. Ik ben er gewoon niet handig in. “Kom op, Roos, niet zeiken,” siste ik. Hoe moeilijk kon het wezen? Ik haalde diep adem en gaf gas.
Als een bejaarde die voor het eerst een scootmobiel berijdt. Traag en schokkerig ging ik vooruit. De roedel wachtte me op. Ik naderde ze, het ging best goed, maar toen ik netjes naast ze wilde stoppen wist ik opeens niet meer wat gas en rem was en stoof ik vooruit om de scooter pal in die van de kabouter te parkeren. Het moge duidelijk zijn: deze motormuis was de running gag van de vakantie. Maar in één ding had Miró wel gelijk. Ik ken mijn krachten niet. En komende winter blijf ik lekker binnen.
Deze column staat in het Kek Mama Winterboek 2019.
Meer Kek Mama? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en krijg elke week de beste artikelen in je mailbox >
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.
Een maand geleden beviel actrice Bertrie Wierenga van dochter Lena op wie ze meteen stapelverliefd was. In een interview met RTL Boulevard vertelt de kersverse mama over het moederschap.
Jij hebt geen reden nodig om je kind te verwennen met het nieuwste van het nieuwste. Herkenbaar? Moeders met deze sterrenbeelden shoppen wel heel veel voor hun kinderen.
Kinderen slepen hun knuffel overal mee naartoe. Ze slapen met hun lievelingsbeer en troosten zich ermee bij verdriet. Maar wist je dat sommige ouders de knuffels van hun kind regelmatig opbergen in de vriezer? De reden is verrassend.
