Hoewel haar zoon (2) voor haar gevoel nog maar net baby-af is, begeeft Kek Mama’s Malu zich nu al in de wereld van wachtlijsten en inspectierapporten. ‘Moet ik nu al weten welke basisschool bij mijn kind past?’
‘Hebben jullie Mack al ingeschreven op een basisschool?!’ Ik kijk mijn onderbuurvrouw via de liftspiegel ongemakkelijk aan en merk gek genoeg dat ik me probeer te verontschuldigen. ‘Ja, nee, we hebben het zó druk gehad joh de afgelopen tijd. Verjaardagen, werk, slapeloze nachten door een kind met oorontsteking. Ach, je kent het wel.’ Vervolgens begint ze voor de zoveelste keer over de wachtlijsten in Rotterdam – hetgeen ze me al voor waarschuwde sinds ze m’n zwangere buik spotte dik twee jaar geleden. Maar de lift komt aan op haar verdieping, dus we kappen ons vluchtige gesprekje af.
Gelukkig maar, want nadenken over een basisschool voor Mack schuif ik het liefst nog jaren voor me uit. Niet alleen omdat ik al een brok in m’n keel krijg bij het idee dat ik mijn kind ineens vijf dagen per week ‘kwijt’ ben, ook omdat ik zo’n beslissing voor mijn gevoel nog niet weloverwogen kán maken. Ik bedoel: Mack is net 2 en verrast ons elke dag weer met nieuwe karaktereigenschappen. Weet ik veel of hij een Jenaplan-, Dalton- of antroposofisch kind is…
Lees ook
Van ‘openbaar’ tot ‘confessioneel bijzonder’: 5 soorten basisscholen op een rij >
Vroeger keken mijn ouders niet of er genoeg muziekles werd gegeven in de klas. Of het brood eigenhandig werd gebakken, de sociaal-emotionele vaardigheden voldoende werden ontwikkeld, hoe de uitstroom was en of er veel kringgesprekken werden gevoerd. Ze kozen gewoon de school die het dichtst in de buurt was. Hup, lekker praktisch, zonder wachtlijst- en inspectierapporten. En daar ben ik prima groot mee geworden.
Misschien moet ik er ook maar niet te zwaar aan tillen. Door al die concurrerende rapportcijfers, gelikte schoolgidsen en ’trendy’ onderwijsvormen laat ik me veel te veel leiden door welke scholen wel of niet ‘goed’ voor Mack zouden zijn, terwijl het enige belangrijke is dat hij plezier heeft op school. En of daar dan een Freinet- of Nuts-label aan hangt, dat zal me een worst wezen.
Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg Kek Mama op Facebook >
Schaatskoningin Irene Schouten (32) zat eind vorig jaar nog op een roze wolk: ze werd voor het eerst moeder van haar zoontje Dirk. Samen met haar man Dirk-Jan genoot ze volop van het nieuwe gezinslevens. Maar die roze wolk sloeg al snel om in zorgen toen bleek dat Dirk kampte met gezondheidsproblemen.
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?
Als je kind een hobby heeft die niet de hele dag gamen inhoudt, ben je waarschijnlijk allang blij. Als je zoon van twaalf dol is op fossielen en edelstenen, weet je in ieder geval ook waar je hem blij mee kunt maken.
In Beste Zangers draaide het afgelopen zaterdag allemaal om zangeres Bente Fokkens (24). De artiesten brachten een ode aan haar muziek én favoriete nummers. Een indrukwekkend optreden van die avond kwam van Laetitia, die als kersverse mama een gevoelige snaar raakte bij zowel Bente als de kijkers thuis.
