Beeld: Canva
Anoek (34) is getrouwd met Joost (32) en moeder van Britt (3) en Sofie (1). Sinds haar eerste zwangerschap wil ze nog maar één ding: snaaien. Tot ongenoegen van haar man die haar liever aan het lijnen ziet.
“‘Anoek wordt al dik van water.’ Mijn man Joost kan dat zo stellig zeggen dat ik het bijna zelf geloof. Het is namelijk niet waar, alleen heeft hij daar geen benul van. Bovendien zou ik dan eerst eens water moeten drinken, in plaats van latte macchiato met suiker.
Vier jaar geleden, voor ik zwanger werd van Britt, was ik nog slank. Joost vond me prachtig. Ik was nog geen dag overtijd of ik wilde maar één ding: snaaien. Ik haalde de Haribo met zakken tegelijk in huis en verslond elke avond een Magnum Dark. Na negen maanden stond de teller op +28 kilo. Joost baalde behoorlijk van mijn walvislijf, zoals hij het noemde. ‘Ach’, zei ik, ‘baby eruit, borstvoeding geven en de kilo’s vliegen eraf.’
Lang verhaal kort: na acht maanden borstvoeding liep ik nog steeds in zwangerschapsbroeken. Ik was halverwege een appelazijnkuur, toen ik weer zwanger werd. En ja hoor, ik sloop ’s nachts mijn bed weer uit om het pak hagelslag aan mijn mond te zetten en nam zes scheppen suiker in de koffie. In negen maanden kwam ik zestien kilo aan.
Na de bevalling sloeg ik als een gek aan het lijnen. Joost was solidair en de kilo’s vlogen eraf. Maar toen ik twaalf kilo was afgevallen en daarna wekenlang bleef steken, verloor ik mijn motivatie. Ik had er gewoon geen zin meer in.
Joost denkt dat ik nog steeds aan het lijnen ben. Hij is zelf absurd sportief en gedisciplineerd en heeft een hekel aan dikke vrouwen. Hij mist de Anoek die hij sexy vond. Vorige week kocht hij nog een skinny jeans voor me. Om me te motiveren. Ik kan er net met één onderbeen in.
Joost snapt er niets van dat ik niet afval. Wij eten koolhydraat- en vetarm. Ik kook pasta en aardappelen voor de meiden en neem zelf een salade en wat vis of kip. Wat hij niet weet is dat ik me overdag verlustig aan Oreo’s, drop en witte boterhammen met chocopasta.
Het is een vicieuze cirkel: ik vind mijn lijf zo lelijk dat ik de onvrede weg eet. Ik ben er echt niet trots op dat ik mijn man voorlieg en dat ik het doorzettingsvermogen heb van een natte krant. Maar ik kan het gewoon niet langer opbrengen op komkommers te leven.”
‘Ben je alweer zwanger?’ Deze opmerkingen kregen jullie over je postpartum lijf (en zo ga je ermee om).
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
