Dertig jaar lang vocht Katie Cloyd tegen haar overgewicht. Tot ze zich realiseerde dat ze daarmee niet alleen zichzelf, maar ook haar kinderen benadeelde.
Lees verder onder de advertentie
‘Van mijn lichaam leren houden was een lang en moeizaam proces’, schrijft Katie in een blog. ‘Waar ik ook keek, altijd was er wel iets of iemand die me eraan herinnerde dat dun zijn de norm is.’ Ze haatte haar lichaam. Niet dat ze zich daardoor liet belemmeren, vertelt ze. ‘Ik heb me nooit door mijn gewicht laten weerhouden om een bepaald kledingstuk niet aan te trekken, of bepaalde dingen niet te doen. Maar hoe zelfverzekerd ik ook probeerde over te komen, altijd voelde ik de noodzaak mezelf op de hak te nemen om mijn gewicht, en zelfs toe te geven dat het ongezond was, terwijl ik nooit gezondheidsproblemen had.’
Lees verder onder de advertentie
Andere jeugd
Goedbedoelde adviezen om iets aan haar lichaam te veranderen, hielpen niet, schrijft Katie. ‘Zoiets is een enorm moeilijk en lang proces. Zo lang wilde ik niet wachten om gelukkig te worden.’ Dus moest ze een manier vinden om zich tevreden te voelen, die niet afhing van of ze gewicht verloor of niet.
Lees verder onder de advertentie
Katie realiseerde zich namelijk nog iets: de manier waarop ze naar haar lichaam keek, had ook invloed op haar moederschap. ‘Ik vergeleek mezelf steeds met anderen, om maar zeker te zijn dat ik het als moeder wél goed deed. En wat als mijn kinderen later zouden terugkijken op hun levens, en zich realiseerden dat hun jeugd er heel anders zou hebben uitgezien als hun moeder dunner was?’
Dus besloot ze twee jaar geleden de boel rigoureus om te gooien, maar níet door te lijnen. ‘In plaats daarvan vermeed ik berichten en reclames die me minderwaardig lieten voelen. Online zette ik me in om mensen zich bewust te maken van hun waarde, ongeacht hun gewicht. Hoe positiever ik naar mijn lichaam leerde kijken, hoe beter ik létterlijk in mijn vel kwam te zitten.’
Lees verder onder de advertentie
En er waren meer positieve gevolgen. ‘Mijn huwelijk werd sexier. Mijn kleding werd leuker. Mijn carrière liep lekkerder.’ Allemaal simpelweg door een andere mindset, volgens Katie. En het belangrijkste: ze werd een betere moeder. ‘Doordat ik van mijn imperfecte lichaam leerde houden, leerde ik imperfectie in het algemeen te omarmen – ook in het moederschap.’
Respect
Nu pas voelt ze hoe gespannen ze altijd was geweest. ‘Mijn kinderen leren ook dat hún lichamen goed zijn zoals ze zijn – zelfs al zijn ze slank. Natuurlijk worden ze in de toekomst geconfronteerd met het algemeen geldende schoonheidsideaal, maar het fundament heb ík in elk geval al gelegd: ze leren dat elk lichaam respect verdient. Van mijn eigen lichaam houden, is het beste wat ik ooit heb gedaan voor mijn kinderen.’
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Astma bij kinderen is dus veel meer dan ‘pech in de familie’. Uit een grote studie van het Emma Kinderziekenhuis van Amsterdam UMC blijkt namelijk dat ook je woonplek en thuissituatie een flinke vinger in de pap hebben. Zo wonen kinderen met ernstig astma vaker in een huurhuis, groeien ze op in gezinnen met een […]