Sommige lessen leer je pas als het te laat is. Een vader uit Kentucky deelde het verhaal achter zijn scheiding — maar in plaats van steun krijgt hij een fikse spiegel voorgehouden. En eerlijk? Die is meer dan terecht.
Lees verder onder de advertentie
Na de geboorte van hun zoontje (nu 14 maanden) vond zijn vrouw dat hij te weinig deed in huis. Hij vond dat overdreven. Want ja, ze had toch niks gezegd? En dus kreeg hij dingen pas mee als ze al boos was. Uiteindelijk liep hun huwelijk stuk en gingen ze uit elkaar.
Nu hanteren ze 50/50 co-ouderschap. En guess what? Opeens beseft hij hoe heftig het ouderschap eigenlijk is. Zijn appartement is een chaos, hij is uitgeput en zijn werk lijdt eronder. Hij wil de scheiding terugdraaien. Maar z’n ex? Die zegt letterlijk dat haar leven makkelijker is zónder hem. Auw.
Een huishouden draaiende houden is meer dan een beetje stofzuigen. Denk: weten wanneer de luiers bijna op zijn, zwemluiers kopen voordat het zwembadseizoen begint, herinneren dat het vaccinatie-afspraakdag is, en oh ja, bedenken wat er vanavond gegeten moet worden, én de boodschappen doen. En daarbij nog honderd dingen. Elke. Dag. Weer.
Lees verder onder de advertentie
Dat noemen we de mental load — het onzichtbare werk dat altijd op de achtergrond draait, die, treurig genoeg, voornamelijk op de schouders van moeders valt. Zo ook bij deze vader. Zijn ex droeg de mental load bijna in haar eentje, terwijl hij dacht dat hij niets fout deed en dat zij zich aanstelde.
Je partner is niet ook jouw moeder
Commenters op Reddit zijn glashelder: je partner is je vrouw, niet je moeder. Jij moet zélf zien wat er moet gebeuren, niet wachten tot zij je orders geeft om wat te doen. Want vrouwen worden ook niet geboren met een ‘mama-handleiding’. Zij leren het ook gaandeweg. Als zij het kunnen, kunnen de vaders het net zo goed.
Lees verder onder de advertentie
En wat zegt zijn ex nu? “Ik ben minder moe en het is makkelijker om voor één persoon te zorgen in plaats van twee.” Pijnlijk eerlijk — maar herkenbaar voor zoveel moeders.
Mis niks van Kek
Volg ons kanaal en lees als eerste nieuwe verhalen en columns
Wat we hiervan leren?
Dat communicatie vóór de baby cruciaal is.
Dat ouderschap een gedeelde verantwoordelijkheid is.
En dat ‘mental load’ geen modewoord is, maar de stille sluipmoordenaar van relaties.
Wil je kinderen krijgen met iemand? Check dan eerst of je ook met diegene samen wil opvoeden. Want anders krijg je eerder een extra kind dan een gelijkwaardige partner.
Kinderen opvoeden is niet makkelijk, dat weet iedereen. Zeker niet als je het in je eentje moet doen. Wij kunnen je in ieder geval een handje helpen: vermijd deze vier valkuilen, zodat je kinderen in ieder geval geen verwende snotapen worden. Dat scheelt al iets.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Een solo-tripje naar Lille om even op te laden? Klinkt als de droom van elke moeder met zeven kinderen. Voor Lisa Jansen, beter bekend als de nuchtere moeder van het gezin Bal uit Een huis vol, werd het een avontuur vol stress, wifi-drama en een onverwacht telefoontje van de politie.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.