Beeld: Canva
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
En toch heb je dan ineens een kind dat weigert te delen, iets op te ruimen of überhaupt te luisteren, gewoon, omdat ze daar geen zin in hebben. Pardon? Ongemerkt maken we als ouders fouten waardoor ze tóch die verwende kant op gaan. Geen zorgen: je bent niet de enige. Maar let op deze vier valkuilen.
Kleine kinderen kunnen nog niet goed inleven in een ander, zegt opvoedexpert Aliza Pressman. Dus als je peuter hysterisch wordt omdat hij geen extra aflevering van Paw Patrol mag kijken – logisch. Maar zodra ze wat ouder zijn, is het belangrijk dat ze leren dat ze niet altijd hun zin krijgen. En dat dat rot voelt. Punt.
Dus als je in de speelgoedwinkel staat om een cadeautje voor een vriendje te kopen, en je kind wil ook iets: zeg nee. Zeg bijvoorbeeld: “We kopen vandaag iets voor Billy. Ik snap dat dat moeilijk is.” Klaar. Geef geen preek en wees geduldig en begripvol, want voor een jong kind kan dit daadwerkelijk voelen als het einde van de wereld, maar bovenal: wees consequent. Een troostknuffel is prima (dat heeft niks met verwennen te maken), toch iets kopen voor je kind niet (dat heeft wél met verwennen te maken).
Kinderen hebben taken nodig. Simpel. Niet alleen om jou te helpen, maar vooral om zelfvertrouwen en verantwoordelijkheidsgevoel te ontwikkelen. En nee, dat hoeft echt niet meteen een volledige was te zijn. Laat je peuter z’n bordje naar de keuken brengen. Laat je kleuter de tafel afnemen.
Jonge kinderen willen graag van nature helpen, en ook al is het op die leeftijd vaak niet daadwerkelijk heel helpend, laat het ze doen. Grote kans dat ze minder klagen als ze wat ouder worden. En zo wel, jij vindt de vaatwasser uitruimen toch ook geen feestje? Maar het hoort er nu eenmaal bij. Uit onderzoek blijkt zelfs dat kinderen die op jonge leeftijd klusjes deden, als volwassene zelfstandiger en verantwoordelijker zijn. Dus hup, poetsdoek in die kleine knuistjes en poetsen maar.
We weten het allemaal: kinderen hebben grenzen nodig. Maar als jij vandaag “nee” zegt tegen een snoepje, en morgen “vooruit dan maar”, dan snappen ze het niet meer. En voor je het weet zit je met een mini-dictator in de vorm van een verwend kind aan tafel.
Vraag jezelf af: welke regels vind je écht belangrijk? Houd daaraan vast. Dat hoeft echt niet altijd 100 procent perfect – je mag ook gewoon een keer te moe zijn om de strijd aan te gaan, it happens – maar probeer die regels wel consequent aan te houden. En streng zijn kan ook met liefde. Kinderen mogen teleurgesteld zijn. Jouw taak is om ze helpen om met die gevoelens om te gaan.
Kinderen kijken alles van je af. Hoe je tegen de caissière praat, of je iemand bedankt, hoe je reageert als iets niet gaat zoals je wilt. Zelf vloeken en tieren en je kind verbieden dit soort taal te gebruiken, is niet hoe het werkt.
Wil je respectvolle kinderen? Wees zelf respectvol. Bedenk je: “Zou ik trots zijn als mijn kind me nu nadeed?” Soms is het antwoord nee, en da’s ook oké. We maken allemaal fouten. Maar wees bewust van het voorbeeld dat je geeft.
Niemand wil een verwend kind – jij niet, ik niet, zelfs die ene moeder op het schoolplein niet (al lijkt het soms van wel). Door kinderen verantwoordelijkheid te geven, duidelijke grenzen te stellen, ze te laten voelen dat ‘nee’ ook een antwoord is en zelf het goede voorbeeld te geven, kom je al een heel eind.
Wil jouw kind altijd zijn of haar zin krijgen? Deze psycholoog geeft tips. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
