Bron: Getty
Wat als je ontdekt dat het kindje dat je liefdevol in je armen wiegt genetisch niet van jou is? Dit overkwam twee koppels in Californië, nadat hun IVF-kliniek een gruwelijke fout had gemaakt: ze hadden elkaars embryo’s ingebracht gekregen.
Stel je voor: je beseft plotseling dat de baby die je gebaard hebt, die je liefdevol gevoed en gedragen hebt, genetisch gezien niet jouw baby is. Tegelijkertijd besef je dan ook: mijn eigen eigen baby groeit ergens anders in een ander gezin op. De chaos is compleet. Het klinkt als een slechte film, maar het is de realiteit voor twee gezinnen in Californië, die hun verhaal doen in The New York Times Magazine.
Daphna en Alexander Cardinale, ouders van baby May, waren dolgelukkig met hun kindje, maar hadden ook een onrustig gevoel. May leek in niets op hen of hun oudere dochter, Olivia. Een DNA-test bevestigde hun ergste nachtmerrie: May was niet hun kind. Tegelijkertijd groeide hun eigen dochter, Zoë, op bij een ander gezin dat dezelfde schok doormaakte.
De koppels besloten elkaar te ontmoeten en na intensieve gesprekken maakten ze een hartverscheurende beslissing: de meisjes moesten worden “geruild”. Ondanks de emotionele band die beide ouders met hun baby’s – en andersom – hadden opgebouwd, vonden ze dat de meisjes het recht hadden om bij hun biologische ouders op te groeien.
De overgang verliep voorzichtig, met bezoekjes en overnachtingen om de meisjes te laten wennen. Maar de pijn was voelbaar. Daphna huilde ’s nachts om het verlies van May, terwijl Annie, de biologische moeder van May, worstelde om zich volledig verbonden te voelen met het kindje dat ze nu opvoedde.
Na verloop van tijd ontstond er iets moois: een gezamenlijke familie. De meisjes zien elkaar als zussen, vieren verjaardagen samen en de ouders wisselen opvoedtips uit alsof ze één groot gezin zijn. Ze besloten zelfs de feestdagen samen door te brengen, hun kerstbomen overladen met cadeaus, als een manier om de schade en het schuldgevoel te verzachten.
Hoewel het leven doorgaat, blijven de emoties complex. De ouders balanceren tussen schuldgevoel en vreugde, terwijl ze hun dochters, nu 5 jaar oud, proberen te helpen begrijpen wat er is gebeurd. Zoals Daphna stelt, is het geen “happy ending”. Het is wel het best mogelijke einde voor alle betrokkenen.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
