Omdat haar moeder werkte, moesten Katie Bingham-Smith en haar zussen zichzelf vroeger zien te vermaken. ‘Dat klinkt alsof we werden verwaarloosd, maar als je het mij vraagt had ik geen betere jeugd kunnen hebben.’
Lees verder onder de advertentie
‘In de jaren ’80 en ’90 waren er geen telefoons om ons af te leiden. Zomerkamp was niet belangrijk. We hadden elkaars onverdeelde aandacht. Mijn moeder werkte, mijn zussen en ik vermaakten onszelf’, vertelt Katie.
Lees verder onder de advertentie
Dat betekende uren buitenspelen, herinnert ze zich. ‘Het was een avontuur om naar het huis van een vriendje te lopen aan de andere kant van het dorp. Mijn moeder was niet bang om ons te laten gaan – ze vroeg waar we heengingen, zei dat we bij elkaar moesten blijven en dat we op een bepaald tijdstip terug moesten zijn.’
Vrijheid versus regels
Het was een andere tijd dan nu, waarin kinderen vaak binnen zitten, zichzelf moeilijker kunnen vermaken en het grootste deel van de tijd in de gaten worden gehouden door hun ouders. ‘Het klinkt daardoor alsof wij destijds werden verwaarloosd’, zegt Katie, ‘maar dat was zeker niet het geval. We hadden gewoon veel vrijheden.’
Tegelijkertijd waren er ook regels, zegt ze. ‘Zo moesten we op tijd naar bed en waren er genoeg klusjes in huis waarvan verwacht werd dat wij ze deden.’
Lees verder onder de advertentie
Minder veroordeeld
Katie herinnert haar jeugd als een heerlijke tijd. Ze had het als geen goud anders willen ervaren. ‘Mijn moeder was er niet om ons de hele tijd te vermaken – maar dat was prima. Je had moeders die werkten, zoals de mijne, en moeders die niet werkten, maar zij werden niet gezien als ‘teams’. Je werd als ouder veel minder veroordeeld. Dat je je kind niet de hele tijd zag, was geen enkel probleem. Iedereen in de buurt was op de hoogte van de kinderen en wat ze aan het doen waren. Iedereen zorgde voor elkaar.’
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Je kinderen laten je regelmatig versteld staan, toch? Vaak op een positieve manier, maar soms ook op een… wat minder positieve manier. Mira maakte het mee tijdens de eindexamens van haar dochter.
De politie zoekt vandaag opnieuw naar de twee ontvoerde kinderen, Jeffrey (10) en Emma (8) uit Beerta, die al vier dagen spoorloos zijn nadat hun vader Klaas Bijl ze meenam. De zorgen over hun welzijn nemen met de dag toe nu er steeds meer details boven water komen.
Sommige kinderen kunnen van een gesmolten ijsje of een scheef gestrikte veterschoen een heus Grieks drama maken. Krijg je spontaan zin om auditie voor GTST aan te vragen zodra je peuter huilt omdat je haar boterham in tweeën hebt gesneden, dan is de kans groot dat er een drama queen in de dop in huis […]
Nienke (32) liep vorig jaar mee tijdens de laatste avond van de Avondvierdaagse en de sfeer was gemoedelijk, tot een iets te gezellige vader met een blikje bier de show begon te stelen. “Op een gegeven moment deed hij alsof hij de leider van een fanfare was.”