Twee keer zoveel liefde en dubbel zoveel geluk: een tweelingmoeder zijn heeft vooral mooie kanten, vindt blogger Caila Smith. Maar toch heeft ze het met één ding behoorlijk lastig.
Ze voelt zich altijd schuldig. Op Scary Mommy legt ze uit hoe dat komt.
Het gevoel kwam al direct na de bevalling naar boven: wegens medische redenen kon de tweeling niet op één kamer liggen, waardoor Caila en haar man om de zoveel uur van kamer switchte om maar genoeg bij beide kinderen te kunnen zijn. Caila: ‘Maar steeds als ik bezig was met voeden, kolven of een luier verwisselen, kreeg ik het gevoel dat ik niet genoeg quality time met de ander doorbracht.’
Lees ook
Video: tweeling ontdekt dat ze er hetzelfde uitzien >
Ook toen de twee werden ontslagen uit het ziekenhuis bleef de blogger zich schuldig voelen. En dat doet ze nog steeds. ‘Bijvoorbeeld op het moment dat je kinderen te groot worden om ze samen vast te kunnen houden. Of wanneer ze wat leuks willen doen, maar ik moet wachten tot mijn man thuis is. Morgen gaan ze voor het eerst naar de peuterschool, en ik ben nu al bezig met wie ik als eerste moet knuffelen als ze thuiskomen.’
‘Ik hoop dat mijn kinderen nooit denken dat ik één van de twee achterstel’, vervolgt Caila. ‘Maar ik heb in één keer twee kinderen gekregen, dus er zullen altijd dagen zijn dat ik me schuldig voel over iets wat ik gisteren ’te weinig’ heb gedaan.’
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Ouderschap is prachtig, maar soms ook doodvermoeiend. Gelukkig kunnen we leren van hoe ze het in Mozambique, Brazilië, Singapore en Maleisië aanpakken. Daar draait opvoeden minder om alles alleen doen en meer om samen dragen. En dat maakt het niet alleen lichter, maar ook leuker.
