Myrna’s dochter Femke is 17 jaar en ziet een blauwe envelop op de mat liggen. Afzender: Ministerie van Defensie. In die split second weet ze wat erin zit: de dienstplichtbrief. “Alsof we met z’n allen niks beters te doen hebben dan oorlog voorbereiden.”
Lees verder onder de advertentie
Myrna maakte zelf de brief open. “Ja, ik weet het – het was haar naam erop. Maar ik dacht: Even checken wat ze nu weer uitsturen voordat zij het leest. Nou, ik ben blij dat ik dat heb gedaan.”
Als oorlog uitbreekt
Voor wie het gemist heeft: alle jongeren die dit jaar 17 worden, krijgen deze dienstplichtbrief. Ze worden officieel ingeschreven voor deze plicht. Al sinds 1997 is de opkomstplicht opgeschort, dus echt oproepen gebeurt (nog) niet.
Maar dan staat daar ineens die ene zin die Myrna de adem beneemt:
“In uitzonderlijke situaties kan de regering besluiten om dienstplichtigen op te roepen. Bijvoorbeeld als er een oorlog uitbreekt.”
“Pardon? We zitten midden in een tijd waarin oorlog, dreiging en machtsvertoon dagelijks in het nieuws zijn. Poetin, NAVO, Gaza, Oekraïne – het komt onze huiskamers binnen via YouTube, TikTok en pushberichten. En nu dus ook via een brief aan mijn dochter. Van de minister van Defensie nota bene. Alsof we met z’n allen niks beters te doen hebben dan oorlog voorbereiden.”
Lees verder onder de advertentie
Rustig blijven
“Hoe rustig moet je dan nog blijven als ouder?” Myrna laat haar dochter Femke de brief uiteindelijk lezen. “Ze is 17, zit op een modeopleiding, droomt van Parijs en catwalks. Ik verwachtte schouderophalen of een sarcastisch grapje. Maar nee. Ze las het aandachtig en reageerde rustig: “Ik wist dat ik deze brief zou krijgen. Ik vind het eigenlijk wel interessant. Misschien kom ik daar mijn droomman wel tegen.”
Lees verder onder de advertentie
En het ging verder. Femke zei: “Ik zou niet weigeren. Als het moet, dan ga ik wel. Ik ga niemand doodschieten hoor, maar ik kan wel helpen. Ik ben niet bang, ik steek zo mijn hand zo in een bloedende wond. Anderen zie ik het niet doen, ik kan dat denk ik wel.”
Myrna wist even niet of ze moest huilen of trots zijn. “Want ergens bewonder ik haar moed en haar nuchtere kijk. Maar tegelijk denk ik: meisje, je bent 17. Je hebt geen idee waar je het over hebt.”
Defensie weet jongeren te vinden
Femke had trouwens al het een en ander gezien op YouTube. Defensie-advertenties. Stoere verhalen. Zachte muziek. Glimmende helikopters.
“Het is niet alleen die brief die me stoort”, vertelt Myrna. “Het is de hele sfeer. Defensie stuurt heus niet alleen een brief. Ze mikken bewust op jongeren. Ze polsen zelfs in de brief alvast of je interesse hebt in het ‘Dienjaar’ – een soort tussenjaar bij het leger, met opleiding, salaris en “veel leren over jezelf”.
Lees verder onder de advertentie
Klinkt bijna als een brochure van een tussenjaar in Bali. Maar dan in camouflage-outfit.
Femke denkt niet dat het ooit écht zover komt. Ze denkt dat we het vooral gaan voelen in onze portemonnee. “In de mode werken is dan toch niet reëel”, zegt ze. “Dan zou ik me vervelen. Dan ga ik liever helpen.”
De lange arm van de overheid
Wat Myrna vooral raakt, is hoe de overheid ongemerkt onze jongeren weet te raken. “Met slimme campagnes. Met briefpapier. Met woorden als “bijdragen aan veiligheid” en “jezelf ontwikkelen”. En ondertussen moeten wij als ouders toekijken hoe die taal hun belevingswereld binnendringt.”
“Ik zeg niet dat dienstplicht per se fout is. Maar ik wil als moeder wél meepraten over zulke brieven voor een nu nog minderjarig kind. Want op het moment dat ze onze kinderen rechtstreeks benaderen, terwijl wij aan de zijlijn staan, voel ik me vooral… boos. Onrustig. En ergens ook bang”
Die bekende ballen in de lucht houden, da’s voor iedere moeder een uitdaging, maar hoe doe je dat als je een succesvolle business runt? Kimberly Bosman deelt met Kek Mama hoe zij haar werk-privébalans in evenwicht houdt.
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Tot 1956 werden vrouwen ontslagen als ze gingen trouwen. De tijden zijn sindsdien wel veranderd, zou je denken, maar zwangerschapsdiscriminatie komt helaas maar al te vaak voor. Marleen Staal merkte dat ze in de overdrive ging om zich te bewijzen toen ze zwanger was.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Terugkijkend leidde ze een luxeleventje toen ze maar zestien uur per week werkte. Maar nadat haar huwelijk strandde is Vivian fulltime gaan werken, met een eeuwig schuldgevoel naar haar kinderen toe als gevolg.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?