Na drie maanden thuiszitten vond Stephanie het fijn om haar zoon (3) weer naar de opvang te kunnen brengen. Al had ze niet verwacht dat het haar ritje door de corona-drive zou kosten.
Waar ik maanden geleden nog vlekken kreeg toen de opvang voor langere tijd dicht moest (‘hoe kan ik in hemelsnaam werken als er non-stop een actieve peuter om me heen stuitert?!’) vond ik het lastig om Julius na de lockdown weer naar de crèche te brengen. Want hoe pittig dat thuisblijven soms ook was, die extra tijd met het gezin voelde als een enorm cadeau.
Op een hysterische huilserenade tijdens het wegbrengen na, verliep die eerste dag heel goed. Hij kreeg geen genoeg van alle kinderen, deed fanatiek mee met alle spelletjes en was lief voor de leidsters. En ik? Ik kon na maanden in alle rust mijn werk doen. ‘Eindelijk weer terug naar normaal’, hoor ik mezelf nog denken.
Lees ook
Me-time creëren in quarantainetijd? Mariëtte deelt de beste tips >
Helaas liet dat ‘normaal’ nog even op zich wachten, want nog geen twee dagen na Julius’ eerste opvangdag werd hij snotverkouden wakker en diezelfde avond was het ook bij mij en m’n man raak. We hoestten, waren verkouden en hadden verhoging. En ondanks dat we bijna zeker wisten dat het zoals wel vaker een simpel virusje was, betekende het in deze tijd maar één ding: door de corona-drive.
Dat Julius niet getest hoefde te worden (ze wilden eerst onze uitslagen afwachten omdat zo’n staafje door je neus allesbehalve prettig is voor een peuter) was een enorme opluchting, maar toegegeven: ook ik was als de dood nadat ik al die akelige filmpjes op social media had gezien.
Gelukkig viel het reuze mee. Oké, het is even vervelend zo’n ding in je neus, maar het deed geen seconde pijn. Twee minuten later reden we de drive weer uit en na een week in quarantaine hoorden we gelukkig wat we zelf ook al dachten: geen corona.
Achteraf stelt zo’n testje natuurlijk weinig voor, maar toch sla ik sindsdien liters groentesappen en ander gezond spul in. Want hoe prima dat staafje in m’n neus ook te doen was, ik rij de drive toch liever uit met een hamburger.
Meer Kek Mama lezen? Volg ons op Facebook >
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
De nachtmerrie van elke moeder: je raakt je kind kwijt. Het ene moment is ‘ie er nog, je knippert, en poef. Weg. Het overkwam ook Janna. Zij dacht dat haar dochter was ontvoerd.
