Het leven is al duur genoeg, dus begrijpelijk dat deze koppels er niet helemaal op zaten te wachten: een bruiloft die nogal in de papieren loopt.
Lees verder onder de advertentie
Nanda (32):
“Onze bruiloft liep nogal in de papieren, dus zochten mijn man en ik naar manieren om het budget toch binnen de perken te houden. Ik was hoogzwanger van onze eerste dochter, er kwamen nog veel kosten aan. Vrienden van mijn ouders boden uitkomst: ze hadden een eigen restaurant en waren bereid de hele catering voor hun rekening te nemen. Tegen kostprijs. Een geweldig aanbod, dus we namen het dankbaar in ontvangst. ‘Gewoon Franse keuken hoor, niks ingewikkelds’, hintten we.
Lees verder onder de advertentie
Bedankt voor de moeite
Op de grote dag reed een cateringbusje voor met een keur aan uitheemse gerechten. Indiaas. Thais. Een vleugje Indonesisch. Niet bepaald wat we in gedachten hadden, maar erger: het was níet te eten. De vis leek van rubber, het vlees was taai, de sauzen flauw en de rijst tot pap gekookt. Gelukkig waren er liters wijn om het weg te spoelen. Bovendien: ging het niet om het gebaar? We hebben de koks na afloop een enorm boeket gestuurd om te bedanken. En dat onze dochter, nu twee, dól is op Thais eten is vast geen toeval.”
“Bijna elke avond voor het slapengaan moeten mijn man en ik hetzelfde verhaaltje vertellen aan onze zonen van zeven en vijf. ‘Van toen jullie gingen trouwen, mam.’ Nou, dat ging zo: het gebeurde niet. Tenminste, niet op het afgesproken tijdstip.
Ten overstaan van een bomvolle trouwzaal had de ambtenaar van de burgerlijke stand de verkeerde trouwakte voor zich. De onze? Foetsie. De onrust groeide toen ze de zaal uit sprintte en ons maande rustig te blijven. Waarop een andere ambtenaar ons verzocht héél even te wachten. Dat duurde bijna drie kwartier, waarin ze naar huis scheurde om de juiste documenten te halen.
“De onze? Foetsie”
Lees verder onder de advertentie
We zeiden alsnog ‘ja’ die dag, maar we hebben wel een claim ingediend. De receptie moesten we overslaan omdat het diner al bijna begon toen we eindelijk een ring aan onze vingers hadden.”
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Er zijn van die geboortekaartjes die je op de koelkast plakt omdat ze zó schattig zijn. Mooie naam, lief fotootje, zacht gedichtje erbij — je kent het wel. En soms ook niet.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (34) en zoon Floris (bijna 2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Je wilt even lekker uit eten, of gewoon ongestoord naar het toilet (ja, dát is tegenwoordig me-time, sad but true), en dus heb je een oppas nodig. Grote kans dat je dan toch liever je eigen ouders belt dan je schoonouders. Herkenbaar? Je bent niet de enige.
Nathalie (30) dacht dat haar leven instortte toen haar partner haar verliet tijdens haar zwangerschap. Maar juist doordat ze een alleenstaande moeder werd, vond ze zichzelf terug.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Dit is een persoonlijk verhaal van een moeder, en haar mening weerspiegelt niet die van de redactie van Kek Mama. Wij vinden het belangrijk om verschillende ervaringen te delen, maar benadrukken dat dermatologen en gezondheidsinstanties het gebruik van zonnebrandcrème aanraden om de huid te beschermen tegen schadelijke UV-straling en het risico op huidkanker te verkleinen. […]