Met vrienden op vakantie: ‘We bleken totaal andere verwachtingen te hebben’

Mirza (42), getrouwd met Eddo, moeder van Liam (8) en Simcha (5).

“Achteraf weet ik niet meer precies waarom ik dit zo’n leuk plan vond. Maar ergens in een winter, tijdens een gezellige avond met wijn en goede gesprekken, riep Eddo: waarom gaan we van de zomer niet samen op vakantie?

Samen op vakantie

Onze vrienden Michel en Daniëlle stemden meteen in. En eigenlijk leek het mij ook wel gezellig. We kenden elkaar nu drie jaar, hadden het altijd leuk en onze kinderen waren van dezelfde leeftijd en hadden een goede klik met elkaar. Mij leek het fijn dat ze dan samen konden spelen, zeker omdat Liam en Simcha geen kinderen zijn die heel makkelijk campingvriendjes maken. Het zou leuk zijn voor hen als er alvast twee bekende kinderen waren met wie ze konden spelen.

“Mooi, dacht ik, dan hebben we dezelfde verwachtingen”

‘Maar,’ zei ik die avond al meteen, ‘we gaan niet met elkaar in één huisje.’ Ik ben namelijk ook gesteld op mijn privacy en voel er weinig om de hele dag met andere mensen te zijn. Gelukkig zeiden Michel en Daniëlle dat ze ook graag hun eigen plek wilden. Mooi, dacht ik, dan hebben we dezelfde verwachtingen.

Lees ook – ‘Die vakantie zette ik ter plekke een punt achter onze vriendschap’ >

Andere verwachtingen

Viel dat even tegen. Zodra we aankwamen op de Franse camping waar we voor beide gezinnen een apart chalet hadden geboekt bleek dat zij dus wél van plan waren de volle twee weken met z’n allen door te brengen. Michel schopte stennis bij de receptie omdat onze huisjes niet naast elkaar lagen, ook al had hij dat bij de boeking doorgegeven.

“Hij schopte stennis bij de receptie omdat onze huisjes niet naast elkaar lagen”

Ik kreek Eddo vertwijfeld aan. Hoezo had hij dat doorgegeven? Voor mij was dat helemaal geen vereiste. Sterker nog, ik vond het prima als er tien minuten lopen tussenzat. Maar eigenlijk had ik het toen al kunnen weten. Want tijdens de heenreis van twee dagen kregen we voortdurend berichtjes: wij stoppen daar en daar, tot zo! Toen ik had teruggestuurd dat wij nog niet toe waren aan lunch, bovendien voldoende brandstof hadden en dus even doorreden, kwam er een korzelige reactie.

Kort samengevat: we bleken totaal andere verwachtingen te hebben van de vakantie. Waar zij ernaar uit hadden gekeken dat we álles samen gingen doen, vonden wij het heerlijk om soms alleen met ons eigen gezin op pad te gaan of te eten. En waar Michel en Daniëlle zich om tien uur ’s ochtends al bij ons huisje meldden – ‘Even een bakkie doen, hoor’ – werd ik knettergek van hun voortdurende aanwezigheid. Want ze gingen ook niet meer weg. Of wel, maar dan lieten ze de kinderen bij ons achter.

Vrijheid

Na drie dagen was ik al overspannen en had ik enorme spijt. ‘Dit gaat niet werken’, besloot Eddo en we gingen het gesprek aan. Dat we het supergezellig vonden, maar óók wat meer privacy nodig hadden. Dat we het leuk vonden om dingen samen te doen, maar niet de hele dag. Dat we ook weleens ’s avonds uit eten wilden en niet elke dag de van huis meegebrachte bami of rijst van Daniëlle en Michel wilden eten. Terwijl zij vonden: waarom uit eten gaan als je veel goedkoper bij je huisje eet? En dat is prima, vrijheid blijheid. Maar dan ook voor ons.

“Die vrijheid was er niet, want als wij weg wilden, reageerden zij voortdurend stekelig”

Alleen die vrijheid was er niet, want als wij weg wilden, reageerden zij voortdurend stekelig. ‘O, willen jullie van ons af?’ vroeg Daniëlle dan. Ze deed alsof het een grapje was, maar ik kon er niets mee.

Ontdek hier – De beste deals voor jouw vakantie >

Steken onder water

Het gesprek draaide uit op een woordenwisseling. Niets van wat wij ze duidelijk probeerden te maken kwam aan. Daniëlle en Michel waren alleen maar beledigd en voelden zich afgewezen. Daarop zagen we ze twee volle dagen niet – wat heerlijk was, maar de kinderen begrepen daar dan weer niets van – en toen kwam er een appje: ‘Is dit dan wat je wil?’ ‘Nee,’ stuurde ik terug, ‘maar je begrijpt wel wat ik bedoel.’

Een nieuw gesprek volgde en uiteindelijk vonden we een modus om de twee weken met elkaar uit te zitten. Een modus waarbij ik de hele tijd steken onder water kreeg en voor de lieve vrede op mijn tong beet. De kinderen hadden het tenminste wel heerlijk, hield ik mezelf dan maar weer voor.

Grenzen

Na twee weken reden we zo snel als we konden naar huis. Met onze vriendschap is het nooit meer goed gekomen, we hebben Daniëlle en Michel het hele afgelopen jaar vier keer gezien, op de verjaardagen van de kinderen. Afspreken doen we niet meer en dat is prima. Want mensen die mijn grenzen niet respecteren en niet luisteren naar wat ik zeg maar wel zelf de boel willen bepalen kan ik missen als vriend. Dit jaar gaan we met z’n viertjes naar een fijne camping. Genieten van elkaar en verder niemand. Ik kan niet wachten.”

Dit artikel staat in de Kek Mama Zomerspecial 2022.

*Goedkoper dan in de winkel

*Lees elke maand als eerst Kek Mama

*Gratis verzonden

Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.