Beeld: Canva
De droombevalling in het bevalbad die Maya had kunnen hebben, nam een nogal onverwachte wending toen haar kat besloot zich ermee te gaan bemoeien.
Maya* (37) is samen met Kevin (39) en moeder van Stef (9), James (7) en Georgie (3): “Wat had ik me goed voorbereid op wat mijn derde en laatste bevalling zou worden. Na een zwangerschap die goed verliep, keek ik uit naar de geboorte van mijn laatste kindje: een dochtertje na twee zoons. Ze was zo enorm welkom in ons gezin.
Op aanraden van mijn verloskundige schreef in een bevalplan. Daarin beschreef ik mijn wens om dit keer in alle rust, helemaal zelf te bevallen van mijn dochter in een bevalbad. Natuurlijk zou mijn verloskundige er wel bij zijn, maar ze zou zich zoveel mogelijk afzijdig houden. Dat leek me geweldig. Het bevalbad was al in huis, dit hoefde alleen maar opgezet te worden wanneer mijn bevalling zou starten.
Ook andere spullen waren in huis: led-kaarsen, een eerste pakje voor de baby en een playlist met mijn lievelingsmuziek stond klaar in de app. Kortom: we waren er helemaal klaar voor. Mijn bevalling begon met 39 weken en vier dagen. Ik voelde laat in de avond mijn vliezen breken en de weeën kwamen snel daarna op gang. Terwijl ik even onder de douche ging, zette mijn man het bevalbad klaar.
Na een uurtje kon ik erin en wat liet het warme water me ontspannen. De kaarsen stonden aan, mijn lievelingsmuziek ook en de verloskundige was onderweg. Toen ze binnenkwam zei ze me rustig gedag en ging aan tafel zitten. Naarmate de weeën sterker werden, belde ze de kraamzorg alvast. Ook die kwam binnen en zo was iedereen klaar om mijn dochter op de wereld te verwelkomen. In het bevalbad, zoals mijn grote wens was.
Je voelt het misschien al aankomen, dat liep dus even anders. Niet door mij of mijn toen nog ongeboren baby, niet door mijn andere kinderen, man, de verloskundige of kraamhulp. Maar door mijn kat. Yep, mijn lieve poezenbeest dat niet van mijn zijde week. Kennelijk vond hij dat ik nog steeds te ver bij hem vandaan was, want hij sprong opeens op de rand van het bevalbad. Ik zat net tussen twee weeën in en zag hem gewoon z’n nagels uitsteken om zichzelf vast te houden.
Ik schrok en riep iets. ‘Help’ of zo, maar eigenlijk weet niemand meer wat ik precies zei. Iedereen sprong op en kwam naar me toe. Daar schrok onze Coco zo van, dat hij in het water viel. Nog meer geroep en een kat die zo snel als ‘ie kon weer uit het bad probeerde te klimmen. Nog meer nagels in de rand. En toen liep het langzaam leeg… De minuten daarna stonden in het teken van mij uit het bad halen, heel snel water uit het bad laten lopen en de kat afdrogen. Redden wat er te redden valt. Totale chaos.
Tijdens alle heisa vond mijn dochtertje dat een mooi moment om geboren te worden. Dus zo beviel ik, zoals gewenst zonder inmenging van de verloskundige (want die was met andere dingen bezig). In plaats van in het bevalbad, naast het inmiddels voor een groot deel leeggelopen bevalbad. Op een handdoek, nat van het water en met een doorweekte kat die zichzelf zat te wassen op de bank.
Toen vond ik dat allemaal niet zo leuk. Mijn droombevalling viel in het, nou ja, water. En we konden opdraaien voor de kosten van het bevalbad. Gelukkig ging mijn bevalling wel goed en had ik een kerngezonde dochter in mijn armen. Nu kunnen we er met z’n allen hard om lachen.”
De bevalling van Justine verliep ook anders dan verwacht: ‘Mijn vriend huilde harder dan de baby.’ Je leest het hier.
*In verband met privacy zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
Ook je verhaal (anoniem) doen? Stuur een mailtje naar redactie@kekmama.nl.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
