Voetbal is bij Marieke en Thomas thuis geen hobby, het is een levensstijl. Alleen… steunen ze verschillende voetbalclubs. Hij ademt Feyenoord, zij is Ajacied in hart en nieren. Nu ze een zoon hebben, doemt de grote vraag op: voor welke club gaat hij juichen?
Lees verder onder de advertentie
“Sommige stellen ruziën over de vaatwasser, wij discussiëren over wie de beste club is. Mijn vriend in zijn rood-witte Kuip-hemd, ik met mijn Ajax-sjaal om. Toen we nog met z’n tweetjes waren bleef het bij plagerijtjes en ging het prima. Maar sinds onze zoon is geboren is dat veranderd.
Lees verder onder de advertentie
Geboortekaartje en het eerste rompertje
Het begon al bij de geboorte. Mijn vriend wilde een geboortekaartje met een Feyenoord-logo. Ik had een Ajax-rompertje klaarliggen. Uiteindelijk is het een neutrale kaart geworden met een leeuw erop – vonden we allebei ‘passend’. Maar toen kwam de volgende strijd: zijn eerste voetbalshirt. We kwamen er niet uit, dus besloten we te wachten tot hij zelf kon kiezen.
Alsof het nog niet ingewikkeld genoeg was, gooiden de opa’s en oma’s er ook nog eens hun clubliefde in de strijd Mijn vader stopte stiekem een Ajax-muts in de luiertas, terwijl de vader van mijn vriend op kraambezoek kwam met een mini-Feyenoord-shirt. Dit kind had nog geen idee wat een bal was, maar werd al voor een keuze gesteld.
Wie is beter?
Toen onze zoon leerde praten, kwam natuurlijk de vraag: ‘Mama, papa, wie is beter?’ We hadden op dat moment al een pact gesloten. Namelijk: neutraal blijven. Maar ja, probeer maar eens neutraal te blijven als je een Champions League-wedstrijd kijkt en je club in de laatste minuut scoort
Voorlopig rent hij nog vooral achter vlinders aan in plaats van achter een bal. Maar de dag komt dat hij zijn eerste echte voorkeur uitspreekt. En welk rood-wit het wordt blijft de vraag, maar ik ben wel bang dat hij zich onder druk gezet voelt om een keuze te maken tussen mama en papa, en dat lijkt me niet oké. Toch kan ik ook niet zwichten en opeens voor een andere club worden. Hoe doen andere ouders dit?”
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…