Afke werkt als levend standbeeld: ‘Kinderen knijpen soms in mijn kuiten om te voelen of ik echt ben’

Afke Westdijk (38) is getrouwd met Stefan (41) en moeder van Vasco (4) en June (4 maanden). Ze werkt als levend standbeeld.

“Vasco ging in de dierentuin op een steen staan en riep: ‘Kijk mama, ik ben een levend standbeeld!’ Duurde natuurlijk twee seconden, maar het idee was leuk. Ook kinderen aan wie ik workshops Living Statue Worden geef, hebben er de grootste lol in.

De smaak te pakken

Zelf was ik voor het eerst een levend standbeeld als tiener. Op een festival traden een vriendin en ik op als elfjes. Het was toen nog een uitdaging om niet te lachen, maar ik vond het ontzettend leuk.

Het jaar erop deed ik met Stefan mee als meneer en mevrouw Edison. Zodra iemand een muntje wierp, gingen onze gloeilampen branden en gaven we elkaar een zoen. We wonnen daarmee de tweede prijs bij de amateurs en daarna is het balletje gaan rollen. Ik kreeg steeds meer aanvragen, waardoor ik op mijn 24e stopte met mijn studie en fulltime Living Statue werd.

Lees ook – Miriam maakt inktportretten: ‘Met verf gooien bleek niet handig met kleine kinderen’ >

Levend standbeeld

Ik treed op bij festivals en braderieën als bijvoorbeeld een zeemeermin of Griekse godin, maar werk ook samen met andere artiesten. In 2014 zijn we als groep wereldkampioen geworden op het World Living Statues Festival met de act De Verwondering. Daarbij speelden we dat we in de Tweede Wereldoorlog met een kinderwagen werden geëvacueerd door een soldaat. Ook hebben we ruim een halfuur stilgestaan als etalagepoppen in een modecentrum.

Focus

‘Hoe dóe je dat?’ vragen mensen me weleens. Kwestie van focussen op één punt en jeuk en pijntjes negeren door aan iets anders te denken, zoals boodschappen die ik nog moet halen. Bij straatacts sta ik slechts een paar minuten in dezelfde houding, tot ik een muntje krijg of het publiek iets verrassends zegt.

De kunst is om de aandacht van mensen zo lang mogelijk vast te houden. Ik kijk ze nét wat langer aan of geef een knipoog. Dat maakt de situatie ongemakkelijk, maar dat is juist het leuke. Een stoïcijnse blik zie ik voorzichtig veranderen in een glimlach.

“Gelukkig kan ik goed tegen kietelen”

Kinderen knijpen soms in mijn kuiten om te voelen of ik echt ben. Als ik dan ook nog ga bewegen, schrikken ze: ja, verrek! Ook volwassenen proberen me soms uit te lokken. Dan lopen ze achterlangs en beginnen me te kietelen. Gelukkig ben ik daarop voorbereid én kan ik ertegen, dus mijn gezicht blijft keurig in de plooi.”

Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.