Beeld: Getty Images
Je kind een iPad onder de neus schuiven of snel even voor de televisie zetten is om meerdere redenen vaak erg verleidelijk. Maar uit onderzoek blijkt nu dat te veel schermtijd niet alleen invloed heeft op de woordenschat. Kinderen die dagelijks meer dan een uur naar een scherm kijken lopen ook meer kans op bijziendheid.
Bijziendheid, ook wel myopie genoemd, is een oogafwijking die wereldwijd ongeveer een kwart van de bevolking treft. Het betekent simpelweg dat je dingen van veraf wazig gaat zien, terwijl dichtbij alles haarscherp blijft. Dit komt doordat de oogbol te lang is of het hoornvlies te bol staat. Zonder bril of lenzen wordt het steeds lastiger om bijvoorbeeld het schoolbord of verkeersborden te lezen.
Onlangs werd bekendgemaakt dat ook prinses Ariane, de jongste dochter van koning Willem-Alexander en koningin Máxima, problemen heeft met haar zicht. Ze kan niet meer goed scherpstellen en dat komt door haar schermgebruik, vertelde koningin Máxima bij de conferentie Kliks & Kwesties: Jong en Online in Amsterdam.
Terug naar het onderzoek: een internationaal team van wetenschappers nam gegevens van maar liefst 335.524 kinderen onder de loep, afkomstig uit 45 verschillende studies. Ze onderzochten of er een verband is tussen schermgebruik en bijziendheid. En ja, dat bleek er zeker te zijn. Vooral activiteiten waarbij kinderen intensief van dichtbij turen, zoals gamen op een telefoon of eindeloos scrollen op een tablet, lijken een boosdoener. Televisie kijken op afstand had minder effect, maar als kids meerdere schermen door elkaar gebruiken (eerst gamen, dan TikTok en tussendoor een filmpje kijken), dan stijgt het risico flink.
Het risico op bijziendheid stijgt met 21 procent per extra uur schermtijd per dag. Zit je kind vier uur per dag achter een scherm? Dan is de kans op bijziendheid bijna verdubbeld vergeleken met kinderen die weinig schermtijd hebben. Vooral in Aziatische landen, waar bijziendheid al veel voorkomt, was het effect nog sterker. En dat is volgens onderzoekers zorgwekkend, want tegen 2050 zal naar verwachting de helft van de wereldbevolking bijziend zijn. Experts adviseren dan ook om schermtijd te beperken tot maximaal één uur per dag om het risico binnen de perken te houden.
Toch is schermtijd niet de enige boosdoener. Weinig buitenspelen en langdurig lezen van dichtbij kunnen ook bijdragen aan het probleem. De beste oplossing? Meer tijd in de frisse lucht! Onderzoek toont aan dat kinderen die dagelijks minimaal twee uur buitenspelen een lager risico op bijziendheid hebben.
Bron: Scientias.nl
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Een solo-tripje naar Lille om even op te laden? Klinkt als de droom van elke moeder met zeven kinderen. Voor Lisa Jansen, beter bekend als de nuchtere moeder van het gezin Bal uit Een huis vol, werd het een avontuur vol stress, wifi-drama en een onverwacht telefoontje van de politie.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
