Prinses Ariane, de jongste dochter van koning Willem-Alexander en koningin Máxima, heeft problemen met haar zicht. Ze kan niet meer goed scherpstellen. Dit komt door schermtijd. De prinses heeft te veel naar schermen gekeken, zo vertelde koningin Máxima vorige week, en nu heeft ze dus oogproblemen. Dit nieuws bracht veel bij mij teweeg.
Lees verder onder de advertentie
Allereerst vond ik het een ontzettend dappere uitspraak van de koningin. Je wordt om minder gelyncht door de moedermaffia, zal ik maar zeggen. Daarnaast zette het me opeens ontzettend aan het denken over het koninklijke gezin. Zou het daar toch een heel stuk normaler aan toegaan dan we denken? Zou het koningspaar ook gewoon worstelen met alle misère rondom het ouderschap, ondanks hun vermogen, personeel en royale woonomstandigheden?
Lees verder onder de advertentie
Matrasje
Zou de koning ook nachtenlang op een matrasje op de grond naast de ledikant van zijn dochter hebben gelegen? Waar hij steevast eerder lag te snurken dan de prinses in kwestie, tot groot ongenoegen van Máxima, die via de babyfoon brommend naar haar ronkende man keek?
Lees verder onder de advertentie
Zetpil
Zouden ze weleens alle tientallen kamers van Paleis Huis ten Bosch hebben afgezocht naar een overgebleven zetpil, omdat het bolletje van één van de dochters wel heel warm aanvoelde, waarna Wim-Lex mopperend naar het enige filiaal van Etos werd gestuurd dat nog open was op dat late uur?
Lees verder onder de advertentie
Vaccinatieboekje
En zou het koningspaar weleens te maken hebben gehad met een spuitluier op het aankleedkussen van het consultatiebureau? Waar in het bijzijn van andere Haagse ouders werd geconcludeerd dat de luiertas was vergeten? En de koning vervolgens met rode konen een preek moest incasseren van Jannie van achter de balie, omdat het vaccinatieboekje dan zeker ook niet mee was?
Lees verder onder de advertentie
Luizenkam
Zou Máxima weleens van een plakkerige glijbaan in een krijspaleis zijn gegaan? Of in een supermarkt hebben gestaan met een driftige peuter? Zou Willem-Alexander weleens kwijl, snot en de gevolgen van reflux op zijn koningsmantel hebben getroffen? Of in de weer zijn geweest met een luizenkam, een flessensterilisator of zo’n apparaat waarmee je de neus van je kind leegzuigt?
Lees verder onder de advertentie
iPad
Waarschijnlijk allemaal niet. Maar we weten nu wel dat ze hun kinderen vermoedelijk met regelmaat achter een iPad hebben gezet. En dat heeft op een gekke manier ook best iets geruststellends. Zelfs de koning en de koningin valt opvoedtechnisch en moedermaffiatechnisch iets te verwijten. Driewerf hoera!
(Uiteraard geen driewerf hoera voor die oogschade, dat is hartstikke sneu.)
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nu te pre-orderen via Uitgeverijseptember.nl.
Verena heeft drie kinderen en een druk gezin, maar ook een diep verlangen naar af en toe een momentje voor zichzelf. Haar vriendin Lisa denkt hier anders over. Ze besloot haar drie kinderen mee te nemen naar het feestje dat eigenlijk alleen voor volwassenen bedoeld was.
Heeft een groot leeftijdsverschil invloed op je relatie? Leeftijd is maar een getal, zeggen ze. Maar als je moeder je aankeek alsof je gek was toen je een oudere date meenam naar het kerstdiner, dan weet je: het speelt tóch een rol. En niet alleen in de ogen van de buitenwereld, maar soms ook als […]
Je kind gaat uit logeren, leuk! Totdat er ongewenste souvenirs mee naar huis komen. Dat ontdekte Nina, moeder van Alina (7), toen haar dochter na een gezellig logeerweekend ineens hevig begon te krabben. Wat een klein ongemak had kunnen zijn, ontaardde al snel in een drama én een nogal opmerkelijke Tikkie.
Anna (28) kreeg uit het niets een telefoontje van haar zus Jamie (36), met de mededeling dat ze even een paar weken op haar drie kinderen moest passen. Jamie had een babymoon geboekt met haar vriend en geen budget voor een oppas.
Iedere ouder kent het: je wilt een goede indruk maken, maar soms heb je gewoonweg geen tijd of energie om alles zelf te doen. Dus ga je voor een slimme oplossing die toch niet zo slim blijkt.
Sommige kinderen trekken vanaf dag één naar dieren toe alsof ze een magneet in hun kleine knuistje hebben. Ze aaien élke hond die ze tegenkomen, stoppen slakken in hun jaszakken (want hij had het koud) en houden fanatiek bij welke eenden er in de sloot wonen.