Hoofdredacteur Sara schrijft elke maand in Kek Mama vol humor en relativering over zichzelf en haar gezin. Deze maand: wat kan er nou helemaal misgaan?
Mark: “Zul je heel erg goed opletten dat er niks misgaat met Ko en Toon?” Ik: “Eh, ja, tuurlijk.” Mark: “En dan bedoel ik écht goed opletten hè.” Ik zucht, rol met m’n ogen. Wat denkt hij nou. Ik ben toch hun móeder. En wat kan er nou helemaal misgaan tijdens een weekendje weg met familie en zonder Mark.
Nou, hij weet wel wat. Van de trap vallen, zoekraken, op een tafelpunt knallen, onder een auto lopen. “Terwijl jij een eind weg kletst en niks ziet.” Hij heeft een punt. Laatst nog werd Toon bijna aangereden door een fiets terwijl ik de wereld doornam met een buurvrouw. En onze nieuwe weekendtraditie – apenkooien op en rond de bank – neemt Mark me ook niet in dank af. Terwijl afgelopen zondag Toon hoog op de rugleuning was geklommen, klopte hij uitnodigend op de bank naar Ko: “Titten.” Een topzwaar schilderij schoof griezelig heen en weer achter hun rug. Ko maakte vanaf de bank snoekduiken richting kleed. Mark zag het aan en vertrok licht wanhopig naar boven. Dat het echt niet kon en “levensgevaarlijk” was. Achteraf lachen we om dat woord, al meent-ie het.
Ik mompel doorgaans lafjes “Niet op het tafeltje/ de stoel/ het bed staan, jochie”. Drink koffie, lees wat en sus mezelf met iets quasipedagogisch als “ze moeten hun grenzen leren ontdekken”. Zoiets las ik laatst en dat kwam me enorm goed uit. Tot Ko eergister na lang aandringen in z’n eentje (of nou ja, met míjn telefoon) een blokje om mocht Pokémonnen. Echt niet verder. Zo terug zijn. En niet oversteken. Ik fabriekte zandbaktaarten met Toon en wachtte. En vond dat blokje nogal lang duren, te lang eigenlijk. Dus sprintte ik uiteindelijk met het zweet op m’n rug de buurt door. Niet om die hoek, niet om die hoek, waar dan?! Ko trof ik relaxed slenterend, ietwat uit de richting en geen besef van links en rechts. Levensgevaarlijk.
Sara van Gorp (42) is hoofdredacteur van Kek Mama en woont samen met Mark en zoons Ko (6) en Toon (1).
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
