Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Soms moet ik echt een beetje lachen om hoe sommige mensen de wereld bezien. Zo las ik laatst het volgende stuk in een kennismagazine, over spermacellen: ‘Een zware verantwoordelijkheid rust op het iele lichaam van de zaadcel. Hij beweegt door een vreemde wereld waar gevaren overal op de loer liggen – en de toekomst van de mensheid hangt af van het verloop van de missie. Door het zure milieu van de vagina, het kleverige slijm van de baarmoederhals en de nauwe doorgang van de eileider baant de spermacel zich een weg naar het eitje’. Ik vreet mijn schoen op als dit stuk niet door iemand met het biologische mannelijk geslacht geschreven is.
Maar deze manier van framen, wat zoiets betekent als vanuit een bepaald perspectief dingen zien, heeft als context het patriarchaat. Ik weet het, echt een klotewoord om uit te spreken. Ik heb er ook op moeten oefenen. Het is een heel belangrijk woord, wat voor velen misschien voelt als een term uit de geschiedenisboeken, maar het is juist iets dat vandaag de nog steeds speelt. Het patriarchaat is een maatschappijvorm waarin mannen een dominante rol hebben. Mijn Amerikaanse collega’s omschrijven het met iets meer humor: ‘You feel the icy dick of the patriarchy constantly in your neck’.
Lees ook – Patricia geschokt door groep 8-musical: ‘Dit kon toch niet waar zijn?’ >
Goed, hoe hard we ook (willen!) denken dat het niet meer het geval is, ik zie het overal. Zo sliep ik laatst een nachtje in een Bilderberg hotel waar ik normaliter graag verblijf. Alleen bij binnenkomst werd ik er meteen aan herinnerd dat we nogal altijd, zonder enige gêne, in het patriarchaat leven.
“We kunnen de geschiedenis wel zo framen waarin we meer op zoek gaan naar gelijkheid en diversiteit”
Vier levensgrote zwart-witfoto’s van mannen staarden ons aan. Het waren de zogenaamde founding fathers van de keten. Tja, dan ben ik echt teleurgesteld dat mijn twee dochters weer vier witte mannen als voorbeeld voor hun kiezen krijgen. En nee, ik ben niet voor het cancelen van de geschiedenis, maar we kunnen het wel zo framen waarin we meer op zoek gaan naar gelijkheid en diversiteit.
Er zijn bijvoorbeeld tal van wetenschappelijke uitvindingen gedaan door vrouwen, waarin een man er uiteindelijk met de credits vandoor ging om het simpele feit dat vrouwen dat etiket niet mochten dragen. Het patriarchaat is ook een verdienmodel waaruit witte mannen nog altijd het meeste voordeel halen. Het is natuurlijk doodeng om dat te onderschrijven en dus zullen we nog decennialang bezig zijn om deze maatschappijvorm verder bloot te leggen en te veranderen. Bij mij thuis gaat het gelukkig aardig de goede kant op. Onze hond is in de rui en mijn man heeft een nieuwe handstofzuiger besteld en zegt zojuist: ‘Ik kan niet wachten tot hij er is’. Op een dag komt het dus allemaal wel goed… Wil je de column van Patricia liever luisteren? Dat kan. Elke vrijdag tussen 14.00 en 16.00 leest ze ‘m voor op Wild FM.
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).