Patricia wil haar achternaam veranderen (en pakt het meteen groots aan)
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Ik heb nooit begrepen waarom ouders het leuk vonden om te trouwen met hun kinderen erbij. Sterker nog: toen ik met mijn partner trouwde, hadden we een kindvrije bruiloft. Uit deze beslissing ontstond natuurlijk meteen een familierel, want een verre neef had al kinderen en weigerde te komen als zij niet mee mochten. Pff, kinderachtig, vind je niet?
Gezegend met kinderen
Inmiddels zijn we ruim een decennium verder en ben ik gezegend (ja, ik gebruik hier een groot woord, want we moesten ons vijf jaar door ivf ploeteren om tot ons grut te komen) met twee kinderen. En ik ben gek op ze, maar ik kan ook uitkijken naar het moment dat ze in bed liggen. De rust die dan als een deken over het huis valt, is bijna oorverdovend. Even later hoor ik de afwas roepen, maar je snapt ‘m.
Meisjesnaam
Goed, omdat ik mijn inner-feminist tegenwoordig volledig de ruimte geef, wil ik graag mijn eigen achternaam terug. Nou, dat klopt niet helemaal, want ik wil eigenlijk eerst mijn meisjesnaam en dan zijn achternaam. Na avonden debatteren en misschien wat spontane fellatio is het me gelukt om hem ervan te overtuigen ook zijn naam te veranderen. Althans, om mijn achternaam achter die van hem te zetten. Tjakka.
Lees ook – Patricia vraagt zich af: ‘Waarom heb ik de achternaam van mijn man aangenomen?’ >
Ja, ik wil (opnieuw)
Zo blij als een kind leek het me leuk om deze wijziging ceremonieel aan te pakken. Mijn eerste gedachte was om hem opnieuw ten huwelijk vragen, maar als snel diende zich een betere kans aan. We gaan deze zomer namelijk naar Las Vegas. Hoe leuk zou het zijn als Elvis ons opnieuw in de echt zou verbinden? Ik met een hoed op en mijn partner die met Elvis down the aisle loopt. Lekker gek.
Met kinderen erbij
Maar we zijn niet meer ‘alleen’ zoals bij de eerste keer. We hebben natuurlijk twee nazaatjes. En ineens werd ik zo blij van de gedachte dat zij getuigen zouden zijn van dit circus. Het is toch mooi dat je als mens zó anders in de wedstrijd kan staan?
“Ineens werd ik zo blij van de gedachte dat mijn kinderen getuigen zouden zijn van dit circus”
I know, ervaring doet een hoop met eens mens, maar toch. Ik zou niets liever willen dan dat zij erbij zijn als papa en mama opnieuw voor elkaar kiezen…
Wil je de columns van Patricia liever luisteren? Dat kan hieronder, op Spotify.
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
